Często kłócimy się o bzdury skarbie
I winą obarczam mój ciężki charakter
I przez to godziny tracimy na walce
Mimo to wiesz że muszę mieć rację
Karmimy się fałszem który nas dzieli na partię
Nagle słowo na zawsze to tylko słowo na kartce
Będę powtarzał jak mantrę że Ciebie pragnę
Pomimo tego nie widzę żebyśmy sobie dali szansę
Dlaczego nie mogło być jak dawniej
Teraz to w sumie już chyba nie ważne
Skoro życiowo się trochę borykam
Jesteś muzą dla mnie
Pierwszą myślą większej części pamiętnika
Skarbie nie muszę już znikać
Ja nie chcę Cie mijać a być z Tobą
Twoje kumpele to tylko publika
Która ma problem z moja osobą
Suki nie znają prawdy więc chyba nie wiedzą co mówią
Nie jesteś niunią z którą chciałbym dzielić tylko łózko
Pomimo że kiedy w nim leżę bez Ciebie to czuje się pusto
Starania me poszły na próżno na koniec to raczę się wódką
Patrzę teraz na Twój dom mijam go zaraz i zapada półmrok
Powtarzali mi w kółko nigdy nie będzie za późno chyba na próżno

Zawsze miałem problem z dobieraniem dziewczyn
Zawsze miałem problem też ze sobą ziomek
Byłem sam ze wszystkim i w swoich kompleksach
Już się zatracałem ale jednak ooo nie
Jednak one były jednakowe no i powiedziałem sobie koniec ziomek
Już nie wczuwam się w to bo to niszczy tylko
Miałem ciężki okres ale w końcu wyszło (mi coś)
Nawet nie wiesz ile miałem potknięć nauczyłem się na błędach które mają imiona
Teraz wiem co jest dobre i kolorowe mimo tego że daltonizm deptał mi po piętach
Się mocno starasz to widać to przecież jak nie trafisz dobrze no to wciskaj escape
I uciekaj ziomek albo też dziewczyno wpadłem w sieci nie raz to nie była miłość. Już wiem
Zawsze powtarzałem że nie zdradzę i nie zdradziłem do tej pory
Zawsze omijałem te suki puste niczym prosty algorytm
Zawsze o tym ziomek marzyłem żeby spotkać w końcu anioła
Dzisiaj mam to swoje marzenie w sumie nietrudno mi było pokochać