Jak dobrze nam zdobywaæ góry,
I m³od¹ piersi¹ ch³on¹æ wiatr,
Prê¿nymi stopy deptaæ chmury,
I palce raniæ o szczyty Tatr.

Hej¿e hej, hej¿e ha,
¯yjmy wiêc póki czas,
Bo kto wie, bo kto wie,
Kiedy znówu ujrzê was.

Jak dobrze nam g³êbok¹ noc¹,
Wêdrowaæ jasn¹ wstêg¹ szos,
Patrzeæ jak gwiazdy niebo z³oc¹,
i czekaæ, co przyniesie los,

Hej¿e hej, hej¿e ha,
¯yjmy wiêc póki czas,
Bo kto wie, bo kto wie,
Kiedy znowu ujrzê was.

Jak dobrze nam po wielkich szczytach
Wracaæ w doliny, progi swe,
Przyjació³ jasne twarze witaæ,
O m³oda duszo, raduj siê!

Hej¿e hej, hej¿e ha,
¯yjmy wiêc póki czas,
Bo kto wie, bo kto wie,
Kiedy znówu ujrzê was.

Mieæ w uszach szum, strumieni œpiew,
A w ¿y³ach roztêtnion¹ krew,
Hej¿e hej, hej¿e ha,
¯yjmy wiêc póki czas,

Bo kto wie, bo kto wie,
Kiedy znów ujrzê was.
Hej¿e hej, hej¿e ha,

¯yjmy wiêc póki czas,
Bo kto wie, bo kto wie,
Kiedy znów ujrzê was...