ดอกไม้ที่เห็นว่ามันดูสวยเมื่อใส่แจกัน
ได้ถามมันไหมว่าโดนบังคับหรือสมัครใจ
มีคนที่พรากมันมา อำลากิ่งก้านใบ
แล้วสุดท้ายมาร้องไห้บนแจกัน

และฉันก็รู้ว่าเธอก็รักก็ห่วงเท่าไร
ให้หันทางไหนก็มีเธอชี้คอยบอกกับฉัน
ใจจริงก็รักเธอ ทั้งรักและผูกพัน
แต่ว่าใจมันทนทำตามต่อไปไม่ไหว

แค่อยากเป็นตัวเอง อยากเป็นตัวฉันคนเดิม อย่าเติมอะไรลงไป
ฉันเคยเหนื่อย ใช้ชีวิตหนักหนักมีรักก็อยากให้ผ่อนคลาย
อยากให้รักฉัน แต่ที่เป็นฉันจริงจริงอย่าทำให้เป็นใครใคร
รักเธอมาก รักเธอมากที่สุด แต่มันก็ต้องเปลี่ยนไป
วันนี้ฉันจะจากไป ฉันขอไปเป็นตัวเอง

อย่าคิดว่าฉันไม่แคร์ไม่รักไม่ห่วงใยใคร
แค่ขอไปใช้ไปมองชีวิตในแบบลำพัง
วันนึงหากพบตัวเอง วังเวงหมดหนทาง
และวันนั้นดอกไม้จะกลับมาหาแจกัน

ใจจริงก็รักเธอ ทั้งรักและผูกพัน แต่ว่าใจมันทนทำตามต่อไปไม่ไหว

แค่อยากเป็นตัวเอง อยากเป็นตัวฉันคนเดิม อย่าเติมอะไรลงไป
ฉันเคยเหนื่อย ใช้ชีวิตหนักหนักมีรักก็อยากให้ผ่อนคลาย
อยากให้รักฉัน แต่ที่เป็นฉันจริงจริงอย่าทำให้เป็นใครใคร
รักเธอมาก รักเธอมากที่สุด แต่มันก็ต้องเปลี่ยนไป
วันนี้ฉันจะจากไป ฉันขอไปเป็นตัวเอง

ฉันเคยเหนื่อย ใช้ชีวิตหนักๆ มีรักก็อยากให้ผ่อนคลาย
อยากให้รักฉัน แต่ที่เป็นฉันจริงๆ อย่าทำให้เป็นใครใคร
รักเธอมาก รักเธอมากที่สุด แต่มันก็ต้องเปลี่ยนไป
วันนี้ฉันจะจากไป ฉันขอไปเป็นตัวเอง

จากนี้และวันต่อไป ฉันขอไปเป็นตัวเอง