อาจจะเป็นทุกข์ อาจจะผิดหวัง
แต่ยังมีรอยยิ้มให้เธอเรื่อยไป
ข้างในจะร้อนจะรนหมองหม่นทนทุกข์เพียงใด
ยังอยากจะยิ้มให้เธออย่างนี้

ก็ไม่เคยคิดอยากให้เธอรู้
ข้างในที่แท้มันเป็นอย่างไร
เพราะความที่รักเหลือเกิน
ไม่อยากถูกหมางเมินไป
แค่เพียงเห็นก็ชื่นใจเกินพอ

แม้ตอนพบกัน ฉันทำร่าเริง
แต่รู้ไหม คิดอะไรอยู่
กลับมาล้มตัวลงนอน
กอดหมอนน้ำตาพร่างพรู
อยากเป็นเหมือนคนที่เธอจูงมือ

ก็ไม่เคยคิดอยากให้เธอรู้
ข้างในที่แท้มันเป็นอย่างไร
เพราะความที่รักเหลือเกิน
ไม่อยากถูกหมางเมินไป
แค่เพียงเห็นก็ชื่นใจ เกินพอ

แม้ตอนพบกัน ฉันทำร่าเริง
แต่รู้ไหม คิดอะไรอยู่
กลับมาล้มตัวลงนอน
กอดหมอนน้ำตาพร่างพรู
อยากเป็นเหมือนคนที่เธอจูงมือ

แม้ตอนพบกัน ฉันทำร่าเริง
แต่รู้ไหมคิดอะไรอยู่
กลับมาล้มตัวลงนอน
กอดหมอนน้ำตาพร่างพรู
อยากเป็นเหมือนคนที่เธอจูงมือ