Από την κορυφή της πόλης
Νύχτες ουρλιάζω σαν τον λύκο
Κάτω στην πόλη λένε για μένα δεν με γνωρίζουν σαν τύπο

Τώρα στο διάστημα περπατώ
Τέτοιο ταλέντο δε χωράει στην γη
Τώρα που από ψηλά τους κοιτώ όλοι τους μου μοιάζουνε μικροί

Τώρα στο διάστημα περπατώ
Τέτοιο ταλέντο δε χωράει στην γη
Τώρα που από ψηλά τους κοιτώ όλοι τους μου μοιάζουνε μικροί

Είναι Trouf Long3 και λέει

Σκάν' τα παιδιά από τα βόρεια
Ήρθα και κάνω το ντου
Ξέρουν ότι είναι Trouf όταν ακούν τουτουτουτου
Δεν έχω δώσει interview στους fans απαντάω με raps ανάλογα (έτσι)
Για την κοινωνία είμαι ανέργος και για τους rappers είμαι φόβος
Γιατί ό,τι ζούμε καθημερινά είναι μάθημα ζωής
Δάκρυα προσευχές δεν φέρνουν πίσω όσους έφυγαν νωρίς
Να 'ναι καλά εκεί που είναι έτσι όπως ζούμε όλα θα τα δούμε
Ορκίζομαι ότι θα ζήσω το όνειρο πριν έρθω πάνω και εγώ να τα πουμε
Real dog γράφω from the bottom of my soul
Γιναν' rappers γιναν' rappers όλοι οι clown
Δεν θα υπάρχουν μαγκα σε λίγο καιρό γιατί ό,τι γράφουμε είναι κλασσικό
Εδώ κάτι δεν πάει καλά σαν χειμώνας με Mundial
Όσα ζούμε αντίθετα είναι από τα λογικά
Δεν άνοιξα βιβλίο ποτέ τελείωσα ένα ΕΠΑΛ και έξω τσάκαλοι μου λένε πως γράφω ποιητικά

Τώρα στο διάστημα περπατώ
Τέτοιο ταλέντο δε χωράει στην γη
Τώρα που από ψηλά τους κοιτώ όλοι τους μου μοιάζουνε μικροί

Τώρα στο διάστημα περπατώ
Τέτοιο ταλέντο δε χωράει στην γη
Τώρα που από ψηλά τους κοιτώ όλοι τους μου μοιάζουνε μικροί

Είναι Long3
Γράφω σουρομένος μέσα στο studio ό,τι και να πω δεν στέκει
Στη χώρα που αρπάζω ευκαιρίες και θα με πουνε κλέφτη
Γράφω το βράδυ που απελπισμένος ο λαός ψάχνει τον φτιάχτη για τα παιδιά στο λεωφορείο ή το τρένο μέσα στα Τέμπη
Δεν με γνωρίζουνε σαν τύπο μιλάνε μεταξύ τους και με θάβουν σαν τηλεόραση σαν άρθρο μέσα στον τύπο
Ο πιο ήρεμος με κόσμο μα μέσα μου δεν ξέρεις πόσο βράζω και ουρλιάζει η ψυχή μου σαν τον λύκο
Δεν ξέρω πως μπορώ να ζω μέσα στα μπερδέματα
Τόσες ευθύνες τόσα ψέματα
Βάρη που μικρός αν τα σκεφτόμουν και δεν πίστευα ποτέ μου πως θα είχα θέματα
Λέω για γυναίκες να ξεχνιέμαι απ' τα αίματα
Ολοι θελουν' ενα track να μιλαω για πονο
Ακομα μεσα μου ματωνω και γυρναω στον δρομο
Μα κανείς δεν εχει ιδεα τι πραγματικα με τρωει τωρα τι με βασανιζει και εγω ξενερωνω

Από την κορυφή της πόλης
Νύχτες ουρλιάζω σαν τον λύκο
Κάτω στην πόλη λένε για μένα δεν με γνωρίζουν σαν τύπο

Τώρα στο διάστημα περπατώ
Τέτοιο ταλέντο δε χωράει στην γη
Τώρα που από ψηλά τους κοιτώ όλοι τους μου μοιάζουνε μικροί

Τώρα στο διάστημα περπατώ
Τέτοιο ταλέντο δε χωράει στην γη
Τώρα που από ψηλά τους κοιτώ όλοι τους μου μοιάζουνε μικροί