Gwarne popołudnie Ja w kolejce stoję przy kimś
Duży sklep muzyka i książki głównie poradniki
Kolejka o długości sporej i o wolnych prądach
Więc trochę stoję trochę się rozglądam
Daremnie szukam widowisk
Z tyłu wisi plakat nieduży
Na nim nieduży Gombrowicz
Patrzy przenikliwie spode łba
Ale nie wrogo z czułością raczej
Jakby patrzył na kogoś gdzieś po lewej
Może to być w prawdzie błąd
Ale podążam za jego wzrokiem
I patrzę tam gdzie on
Widzę jak się w całość wszystko splata
Bo Gombrowicz z plakatu sam spogląda na inny plakat
Dla odmiany okazały nadzwyczaj
Na nim Azealia Banks patrzy wprost na Gombrowicza
Jakby urok kto jaki uczynił
Bo patrzą na siebie jakby świat nie istniał poza nimi
Pożerają się wzrokiem bezwstydnie
A przecież sprzedają tu Biblię
Zaraz wpadnie ochrona niechybnie
Ale próżno zęby ostrzę na wrzawę
Zdaje się że nikt tego nie dostrzegł nawet
Tam żar splot miłosnych wejrzeń
A tu sklep klienci co przez myśl im nie przejdzie
Jak namiętny spaja te dwa nazwiska sens
Witold Gombrowicz i Azealia Banks
Na ziemię mnie chłodny przywołuje głos
Kasjerka pyta czy tak będę stał czy kupuję coś
Więc ja kupuję i po raz ostatni na plakaty zerkam
I tu się pojawia mała rozterka
Bo teraz patrzą na siebie bez słowa
Ale diabeł tkwi w szczegółach i w technice zamocowań
I jeśli taśma źle przyklejona i choćby jeden z plakatów odpadnie
To szlag trafi cały romans
Więc jeśli będziesz jakoś blisko ultra
To wpadnij do nich jak do bistro sułtan
Sprawdź czy wciąż nie widzą poza sobą świata
W razie czego ocal tę miłość Doklej plakat