Æ Har en venn som søng
Ho hete Rim
Du glem ikkje den stemmen
Har du hørt den
Den høres ut som tusen a'r
Og som en grønn arabisk va'r

Ho har et lite hus i Nazareth
Oliventrær og aprikos i hagen
Der ongan hennes leke fritt
Ho Rim har invitert mæ dit

Ho Rim e tapper
Det e ikkje æ
Den kroppen hennes sla'ss
Mot okkupanta
De stanses ikkje av en sang
Ho sla'r tebake gang pa' gang

Ho Rim e ikkje den som legg sæ ned
Ho naviger mot lyset ikkje bunnen
Ho trur ikkje nødvendigvis pa' fred
Hvis ho ma' snakke makta etter munnen

Nu søng ho ikkje meir
Ho ga'r pa' gift
Og krigen tar musikken i en stemme
Og instrumentet e forlatt
Og alle tusen og en natt

Æ Har en venn som sang
Ho hete Rim
Du glem ikkje den stemmen
Har du hørt den
Den hørtes ut som tusen a'r
Og som en grønn arabisk va'r