Niemand om tegen te praten
Wat me dwars zat het werd me te veel
Bezong de blues in twaalf maten
Met een valse gitaar en een snik in m′n keel
Toen zag ik jou
Je lachte mij toe vanuit een kamer hier heel ver vandaan
We praatten en praatten je hoorde me niet
En toch kon jij me verstaan

De ramen kunnen weer open de kurk kan van de fles
Te lang in mezelf weggekropen problemen verzopen

Veel te lang alleen gelaten
Wonden werden door tijd niet geheeld
Bezong de blues in twaalf maten
Met een valse gitaar en een snik in m'n keel
Toen zag ik jou
In mijn gedachten zong jij zacht een liedje voor mij
Gooi open die ramen we kunnen het samen
Je lachte me toe en je zei

De ramen kunnen weer open de kurk kan van de fles
Te lang in mezelf weggekropen problemen verzopen
De ramen kunnen weer open de kurk kan van de fles
Te lang in mezelf weggekropen problemen verzopen

Zij is muziek in m′n oren zij vormt de klank van m'n stem
Begin ze nu pas te horen van ver haar akkoorden

De ramen kunnen weer open de kurk kan van de fles
Te lang in mezelf weggekropen problemen verzopen
De ramen kunnen weer open de kurk kan van de fles
Te lang in mezelf weggekropen problemen verzopen