Kiedy tracisz wszystko co dla Ciebie ważne jest nie chcesz już żyć poddajesz się
Nie umiesz wierzyć w nic nie masz sił by znów na nowo zacząć być

Kiedy tracisz wszystko tracisz cel w życiu pamiętaj! nie wolno tracić nadziej i to zasada najważniejsza
Nie wyrzucaj z serca wiary która pomoże Ci przetrwać trudne chwile których przecież życie nie oszczędza
Jest gleba wiem że trudno znaleźć siły by się podnieść w desperacji szukasz wyciągniętej dłoni pomocnej
Lecz często jej brakuje życie potrafi być piekłem snujesz się bez celu myśląc gdzie jest moje miejsce
Wczoraj było tak pięknie były plaby perspektywy dzisiaj to tylko wspomnienie jakbyś patrzył zza szyby
Na to co mogłeś mieć mieć mogłeś to już przeszłość znów od zera trzeba zacząć i nie wpaść w obojętność
Znaleźć siły na kolejną rundę bo raz się poddasz będzie ciągnąć się za tobą zawsze zasada prosta
Wzloty i upadki heh bo tak to bywa i nic nie poradzisz na to kieruje tym wyższa siła załamiesz się to trudniej
Będzie stanąć na nogi realnie podejść do przyszłości coś z sobą zrobić cztery ściany staną się więzieniem
Koszmarem na jawie obserwowanym zwrokiem mętnym po wódzie i trawie kiedy tracisz wszystko
Świat jak domek z kart Ci runął masz prawo wątpić w to co bliscy ludzie Ci mówią jednak co by się nie działo
Nie trać wiary w głębi duszy tak jak Sokół kiedyś mówił: Nie pisz czarnych scenariuszy

Kiedy tracisz wszystko co dla Ciebie ważne jest nie chcesz już żyć poddajesz się
Nie umiesz wierzyć w nic nie masz sił by znów na nowo zacząć być

Życie nie jest bagnem życie nie jest piekłem ile razy tak mówiłem ile razy klęknąłem
Nie policzę tego na palcach jednej ręki nawet dwóch mi nie wystarczy znane mi uczucie
Kiedy wracasz wciąż na tarczy nie masz siły walczyć ręce opadają bliscy byli blisko
Teraz prosto w oczy się wciąż Ciebie wypierają widzisz czujesz słyszysz z każdym dniem się oddalają
Co niektórzy tylko tak potrafią więc się nie martw człowiek bierz ile możesz a Ci co Cię zostawili
Wrócą jeszcze w łachę z zapytaniem czy pomożesz wtedy nie bądź głupi i przypomnij sobie smutki
A to są skutki tego jak na lodzie zostawili Cię zupełnie samego zatem wstawaj człowiek
Czas uderzyć pięścią w ziemię każdy może wyjść na ludzi tylko trzeba wierzyć w siebie
Z resztą się nie znamy więc nie musisz mi w nic wierzyć ale jesteś młody chyba chcesz coś jeszcze przeżyć
Nie mów że tak nie jest ktoś na Ciebie liczy to pod żadnym pozorem jeszcze za życia
Kurwa nie rozpalaj zniczy pomyśl na spokojnie póki egzystencji iskra jeszcze płonie
Do samego końca zawsze walczyć warto mówię Tobie o tym bo sam doskonale znam to
Mam to już za sobą lecz nie jestem Tobą Twój wybór co Ty zrobisz to zależy już od Ciebie
Przecież możesz coś osiągnąć bo jutrzejszy dzień nam przyniesie coś czego nikt nie wie

Kiedy tracisz wszystko co dla Ciebie ważne jest nie chcesz już żyć poddajesz się
Nie umiesz wierzyć w nic nie masz sił by znów na nowo zacząć być

Dom budowany latami dłoń zmęczona na twarzy pot stracone wszystko w sekundę
Wiart woda ogień trzęsie się ziemia uciec nie ma dokąd jakie to uczucie kiedy traci się rodzinę
I dach nad głową jak tu wierzyć w Boga kiedy życie nam wszystko z życia wyrzuci wojny zabierają życie
Setki nie winnych ludzi rodziny przesiąknięte bólem przykład Gruzji tu jeden z drugiego kpi
Odbierz mu życie utop w kałuży krwi chuj z jego matką ojcem Ty śnij o dupach kasynach o drogich winach
Łzy smutek gdy odchodzi bliski Dni które znamy chyba wszyscy
Sny które nie dają spać spokojnie utrata kogoś na zawsze to najgorsze każdy ma swoją historię
I swój czas krzywdzeni przez los ludzie upadłych miast to świat który tracimy i on traci nas