Okruchy udręki

Czasami wypływa ze mnie mrok
Zalewa mi czoło do oczu spływa
Kropla za kroplą i za kroplą kropla
Wdziera się do ust aż czernieją słowa

Przełykiem do brzucha a tchawicą do płuc
Rozlewa się w piersiach rozlewa w trzewiach
Dochodzi do serca by zmienić w kamień
Nienawiść buzuje buzuje głowa

Nie Nie złamie się
W oku błysk rozwieram pięść

Nie Nie zmienię się
Choć w sercu i głowie
Okruchy udręki jak szkło