Ta powtarzalność nieznośny rytm
Refreny świtów porannych kaw
To prasowanie zagnieceń fałd
Którymi noc poorała twarz

Niechciana praca kotwicą tkwi
Na morza niemożliwości dnie
Podobno Azja istnieje gdzieś
Lecz z moich okien nie widać jej

Zupełnie nie ma się z czego śmiać
Gdy wyją na ulicy karetki i policja
Po prostu nie ma się z czego śmiać
Więc nie każ się wydurniać bo wzbiera we mnie furia

Ta powtarzalność nieznośny rytm
Refreny świtów porannych kaw
Podobno Azja istnieje gdzieś
Lecz z moich okien nie widać jej