Ja nie mam złotego serca na bank bardziej morderca ze wzorku
Bo patrzę w lustro i widzę w chuj wrogów wokół
Mam niebieskie oczy które przechodzą w nocy w czerwień
Kurwa nie ja przez to cierpię tylko ludzie z boku
Może to tombak? Podróbka złota wiesz jak
Mimo że mam serce w próbkach oni mają na bank żywe w piersiach
Ja nóż wbijam wwiercam się głębiej
Oczy wychodzą im na wierzch pewnie a to nie zdziwienie
Rany nie bolą gdy serca jak złoto zalewa krew je
Ale goją się tylko w pięść zaciska gniew co jednej
I nie krzyczy niby nikt niby krzywdy nie ma
Tylko szept gdzieś ze strychu zakurzonego sumienia
Gdzieś w piwnicach dobra schowane cząstki człowieczeństwa
Nie przelewam złotej krwi w słoiki jako trofea
Nie wieszam ich zdjęć na ścianach i nie nagrywam filmu z życia
Zabijam przez nieświadome działania dzisiaj

A Ty chodź tutaj gdzieś gdzie blask znika
Gasną światła ja i Ty krzyżujemy życia
Serca łączą się w jedno tylko wtedy są złote
Nie mów nic po prostu umiem czytać spod powiek

Lubiła wino i gwiazdy szukała w tłumie emocji
Jest szczera gdy tylko raz głęboko spojrzysz jej w oczy
Serce ma złote jakoś tak głosi legenda
Wie o nas wszystko i właśnie od nas chce zrozumienia
Czasem na spółkę z bólem działają w jedną stronę
To nie jej wina to serca a nie każde jest złote
Pukała do moich drzwi mówiłem czuj się jak w domu
Jednocześnie potrafi wyjść i zostać gdzieś w środku
Ktoś sypał proch na ladę i choć nigdy nie byłem tchórzem
To mój nos ani razu nie chciał wciągnąć go z kurzem
Nocami gdy szatany ruszają na miasto
Ja śpię bo chujowo łączę czas wolny z pracą
W weekendy serce złote schodzi na drugi plan
Butla w dłoń leczę zło złem tak tak cały ja
Serca jak wielka rana która nie chce się goić
Złoto często nas niszczy mylą pozory

A Ty chodź tutaj gdzieś gdzie blask znika
Gasną światła ja i Ty krzyżujemy życia
Serca łączą się w jedno tylko wtedy są złote
Nie mów nic po prostu umiem czytać spod powiek

Oni mają złote serca na bank
Nawet przez nie widać blask w ich spojrzeniach
I stoją twardo jak głaz
Nie spotykamy się w miejscach gdzie nas nie ma
Prawda ale nawet koniec świata takiej aury nie rozdziera na dwa
Nie każdy sen się ich spełnia
Pusta księga na blat wspomnienia wywołane w ciemniach
Świat atakuje z każdej strony ich
Nawet jeśli pomysł znikł na jutro serce dopompuje litry krwi
Tak się toczy to
Złota tony w sercach gdy ból napiętrza się na pięter sto
Mają dość czasem bo rany krwawią
Płaczem nie zaleczy nic nawet jeśli Bóg stanąłby za nią
Gniew to nie odbicie zła w złotych sercach
Żyły są jak świeczka dają światło oprócz odrobiny ciepła
Nie wieszają swych zdjęciach na ścianach nie nagrywają filmu z życia
Nie dostrzegają wrogów w luster odbiciach

A Ty chodź tutaj gdzieś gdzie blask znika
Gasną światła ja i Ty krzyżujemy życia
Serca łączą się w jedno tylko wtedy są złote
Nie mów nic po prostu umiem czytać spod powiek