ฉันเคยคิดว่าความรักมันจะทำให้ฉันสุขใจ
คงมีไว้ให้ใจได้คิดถึงใครเมื่อไม่มีกัน
แต่ความคิดก็เปลี่ยนผันตั้งแต่วันที่เธอเปลี่ยนไป
ไม่มีแล้วที่เคยฝันความคิดเหล่านั้นเลือนหายไป

เมื่อเธอเอาแต่ทำให้ฉันต้องผิดหวัง
ทุกวันมีแต่ทำให้ฉันต้องเสียน้ำตา

อยู่ตรงนี้ก็เจ็บไม่แพ้เธอไป
เธอไม่เหลือแม้เยื่อใยก็จบกันไปพอแค่นี้
เจ็บพอแล้วจะขาดใจไม่อยากยื้อให้เจ็บกว่านี้
ตอนนี้ฉันไม่รู้จะอยู่ไปเพื่ออะไร

ฉันพอแล้วกับความรักที่มันทำให้ฉันปวดใจ
คงไม่ไหวถ้าเธอไม่คิดถึงใจคนที่รักกัน
นับจากนี้โชคดีนะ
ไม่มีฉันคงไม่เป็นไร
โปรดอย่ารั้งฉันเอาไว้ให้มันจบกันไปได้ไหมเธอ

เมื่อเธอเอาแต่ทำให้ฉันต้องผิดหวัง
ทุกวันมีแต่ทำให้ฉันต้องเสียน้ำตา

อยู่ตรงนี้ก็เจ็บไม่แพ้เธอไป
เธอไม่เหลือแม้เยื่อใยก็จบกันไปพอแค่นี้
เจ็บพอแล้วจะขาดใจไม่อยากยื้อให้เจ็บกว่านี้
ตอนนี้ฉันไม่รู้จะอยู่ไปเพื่ออะไร

อยู่ตรงนี้ก็เจ็บไม่แพ้เธอไป
เธอไม่เหลือแม้เยื่อใยก็จบกันไปพอแค่นี้
เจ็บพอแล้วจะขาดใจไม่อยากยื้อให้เจ็บกว่านี้
ตอนนี้ฉันไม่รู้จะอยู่ไปเพื่ออะไร