Το όνειρο δεν πεθαίνει αν δεν τα παρατάς
Τι να σου πούνε για 'μας
Κρατω τα παλιά μου γραπτά γιατί γίναν σκαλιά
Κάθε γραμμή και κάθε ανάσα με γνωρίζει καλά
Το ραπ μου με αισθάνεται με νοιάζεται με ξέρει
Με ακούει σουρωμενο να το χώνω καλοκαίρι
Του δίνω ό,τι έχω κι αυτό τίποτα δε θέλει
Δε γίνεται να γίνουμε δυο ξένοι
Πάει ακόμα γραφω κάτω βάζω νου και πλάθω το εγώ
Όσα δεν μπόρεσα να πω μου κάθονται στο μυαλό
Ακόμα γράφω κάτω βαζω ραπ στις παραγωγές
Δε φτάνουνε δυο ζωές να μου τελειώσουν τα verse
Από μπόμπιρας σκεφτόμουνα πως θα ναι μετά
Όσο περνάν τα χρόνια εδώ αλλάζουν πολλά
Μα μες τα ίδια με τους ίδιους ΦΘ Fukedup
Έχω την ίδια αρρώστια μάνα δε θα γίνω καλά
Πόσο μου πάν' τα φαρδιά ποσό γαμαω σ' αυτό
Ποσό δεν πίστεψες καριόλα πόσο σε ευχαριστώ
Δεν παλεύω αν δε βρω ανταγωνισμό
Δεν πειράζει όλα εντάξει θα τα πούμε στον γκρεμό

Είμαστε ίδιοι με παλιά ενωμένοι
Ακόμα η φλόγα στην καρδιά είναι αναμμένη
Μα τ' ό,τι γράφουμε από μέσα μας βγαίνει
Δε θα μας ρίξετε ποτέ γαμημένοι

Είμαστε ίδιοι με παλιά ενωμένοι
Ακόμα η φλόγα στην καρδιά είναι αναμμένη
Μα τ' ό,τι γράφουμε από μέσα μας βγαίνει
Δε θα μας ρίξετε ποτέ γαμημένοι

Δε μας πίστευε κανείς σε κάθε κίνηση που κάναμε
Την κάθε δυσκολία μόνοι μας τη βγάλαμε
Τα μάτια μου κομμένα από τις αϋπνίες
Κι απ' τις καταχρήσεις που έκανα σε νύχτες που 'ταν κρύες
Ακομα εδώ και τίποτα δεν έχει αλλάξει
Χώνω ακόμα στην πλατεία σαν να 'μαι 16
Τα μούτρα αλλάξανε το μυαλό έχει ωριμάσει
Δίπλα μόνο αληθινοί δε χωράνε κομπάρσοι
Γράφω μουσική να μείνει να θυμάμαι όταν σκουριάσω
Να φυσώ κάτι πίσω άμα στον ουρανό πετάξω
Αγγίζουμε ψυχές μ' όλα μας τα κομμάτια
Αυτή είναι τέχνη του να μένεις για πάντα
Δεν έχω σχέση μ' αλλαξοκωλιες τις ραπ κοινότητας
Το παίζετε αδέρφια μετά κράζεστε στα στόρυ σας
Το ζήσαμε στην κατάλληλη εποχή
Ευχαριστώ Θεέ μου που δεν είμαστε όπως αυτοί
Κυνήγα τα όνειρά σου δίχως να κοιμάσαι τι κι αν κάτι κακό επιφυλάσσει η μοίρα μας
Τα καλά υπάρχουνε για να θυμάσαι τα κακά για να διαμορφώνουνε τον χαρακτήρα μας

Είμαστε ίδιοι με παλιά ενωμένοι
Ακόμα η φλόγα στην καρδιά είναι αναμμένη
Μα τ' ό,τι γράφουμε από μέσα μας βγαίνει
Δε θα μας ρίξετε ποτέ γαμημένοι

Είμαστε ίδιοι με παλιά ενωμένοι
Ακόμα η φλόγα στην καρδιά είναι αναμμένη
Μα τ' ό,τι γράφουμε από μέσα μας βγαίνει
Δε θα μας ρίξετε ποτέ γαμημένοι