Edalontzia noraino dago beteta?
Nire esku ez dagoen zozketa bat da.
Soka gaineko ibilaldi honetan
begiratzen dut biziki etorkizuna.

Kanpoko eraginez jositako bidean
errenka nabil zalantzaz, noraezean.
Noizko geratu ziren nire ametsak?
Besteek esango dutenaren esperoan.

Behin eta berriz, ausartu eta ezinik,
lotsatuta osorik, ez dut jarraitzen aurrera.
Margoturik beldurrezko munduan
sentitu naiz bizitza osoan.

Oraingo honetan nire jolasa da eta nire esku arauak.
Aske bizitzea erabakia da, atzo, gaur eta bihar.
Han geratu dira oztopo guztiak, kaiola erraldoietan.
Atera irriak, atera gogoak, bizi gaitezen muga-mugan.

So egin dut nire barneko putzuan.
Ikaratu nau bat-batean sakonerak.
Konturatuz urez nik bete nuela.
Zergatik ez naiz joaten bainu bat hartzera?

Eta ez! Ez dago irabazterik.
Eta ez! Arriskatu gabe.
Eta ez! Ez dago altxatzerik.
Eta ez! Lurrera jauzi gabe.