Mefistofeles siedział wczoraj na oknie
Wyszedłem do niego żeby nie czuł się samotnie
Zimny parapet ale noc była ciepła
I tak siedzieliśmy noc diabeł i ja
Patrzę na wasz świat już od dawna mówił
Ulubiłem to miejsce i kocham ludzi
Opowiadał o czasach których nie mogłem znać
I tak siedzieliśmy noc diabeł i ja
Wiesz żyjecie w stadach żeby czuć się bezpiecznie
Cierpicie w stadzie bo chcecie się wydostać
Kiedy większość zaczyna działać niedorzecznie
Lub chce od was tego czego nie możecie oddać
Wybór zbiorowy wolność pod kontrolą
Chociaż Bóg dał ją wam bez ograniczeń
Wolność gdzie prawdę zastąpiono wygodą
Nim wybierzecie zysk z wyboru wyliczycie
Słuchałem go chociaż nie mój to był świat
I tak siedzieliśmy noc diabeł i ja

Wczorajszej nocy usiadłem na oknie u człowieka
Nie chciałem żeby czuł się samotnie
Wyszedł do mnie samotność umie dokuczać
I tak siedzieliśmy noc człowiek i ja
Jego mieszkanie pachniało cynamonem
Tytoniem z fajki miał ze sobą książkę
I wiarę w świat mocną że nie mogłem jej złamać
I tak siedzieliśmy noc człowiek i ja
Mówił mój świat to wybory świadome
Miłość i nie skrępowane namiętności
Chwile które przepełniają emocje
Tak mocne że uzależniają jak narkotyk
Pluję na konwencję w grę społeczną nie gram
Wybrałem świadomie swoją samotność
Moją kochanką od dawna jest poezja
Erato która do ucha szepcze tak słodko
Słuchałem go on mówił piękny jest świat
I tak siedzieliśmy noc człowiek i ja

Mefistofeles wkrótce zniknął w książce
Poeta zamknął na klucz ją w biurku
Powietrze w pokoju wypełniły emocje
On wziął czystą kartkę i garść ołówków
Kartki zniknęły i poeta gdzieś odszedł
A pokój zaczął wyglądać znajomo
Czasem wracają siedzą u mnie na oknie
Nocni goście których męczy samotność