Benim bu apartmandan dışarıya açılan
Pencerelerim öyle çok ki dağlara göklere
adalar denizine açılıyor şu sol köşedeki
Rüzgarı salonuma misafir ediyorum
Ona kasırgaları beklediğimi söylüyorum
Benim bu apartmandan dışarıya açılan
Pencerelerim öyle çok ki

Duvardaki kulak, beni duyuyor musun?
Duyuyorsan kaydet, her şeyi unutuyorum
Kaybolur odalar, uykuya dalınca
Özünü gürleştir - nefes- kendini tasarla
Astığın resimler seneler içinde
duruyor sanma, hikayeler değişmekte

Uzaktan kumandayla parjurları indirdim
İstediğim anda başlıyor gece
Evin en büyük odasında yatırdım
masalara, saatleri kapadım.
Ütülüyorum duygularımı
Ütüleniyor duygular
Bırakıyorum yere melek yaramazları
Ütüleniyor duygular

Sanki jamais vu, sanki jamais vu
Sanki jamais vu, sanki jamais vu
Sanki jamais vu, sanki jamais vu