ถึงวันหนึ่ง ไม่มีใครจะค้านเวลา
ต้องเหี่ยวเฉาต้องร่วงโรยราไม่กลับมา
ยอมรับมัน
ถึงที่สุด
ใจดวงนี้จะเต้นต่อไป
เส้นทางนี้จะยาวหรือไกลขนาดไหน
เดินต่อไป

ตื่นลืมตากี่ครั้ง
โลกใบเก่ามองตรงไหน
ยังมีสิ่งที่แสนท้าทาย
ไม่มีทางสิ้นสุดตรงไหน
ถ้ายังตื่น
ถ้ายังไหว
จะลุกขึ้นยืนจากฝันจนวันสุดท้าย

กฏเกณฑ์ที่แสนมากมาย
เติบโตเรียนรู้เรื่องราวจะดีร้าย
เด็กคนนั้นไม่เลือนหาย
อยู่ตรงนี้ข้างในหัวใจ
ไม่ร่วงโรยถ้าไม่อ่อนล้าแม้เวลาจะผ่านเลยไป

ตื่นลืมตากี่ครั้ง
โลกใบเก่ามองตรงไหน
ยังมีสิ่งที่แสนท้าทาย
ฉันคือเด็กคนเดิมคนนั้น
ไม่ยอมหยุดยังเสาะหา
จะลุกขึ้นยืนจะฝันจนวันสุดท้าย

จนวันสุดท้าย (โย่ว)
คำก็แก่
สองคำก็แก่ (จนวันสุดท้าย)

อ่ะ แก่ตรงไหน
เดือดดาลได้แค่ตรงไหน
ใครบอกกันมาว่าความพลุ่งพล่าน
ของเราควรหยุดตรงไหน
กูกูกูแก่ที่ไหน
เขาบอกว่าหมดสมัย
เรียกลุง เรียกป้า เรียกอา เรียกน้า
ค่ะ ค่ะ ค่ะ แคร์ที่ไหนว่ะ อ้า

พรุ่งนี้กูจะบิน พรุ่งนี้กูจะกิน
พรุ่งนี้กูจะปลิ้น พรุ่งนี้กูจะกลิ้ง
แล้วกูจะวิ่งแบบพี่ตูน
คอยดูกูนะ coming soon

ไม่หยุดไม่สุดจนหมดพลัง
เดินทางต่อไปให้สมชัยชนะ
ถ้า rock ยัง never die
คนอย่างกูไม่มีวันตาย

ตื่นลืมตากี่ครั้ง
โลกใบเก่ามองตรงไหน
ยังมีสิ่งที่แสนท้าทาย
ฉันคือเด็กคนเดิมคนนั้น
ไม่ยอมหยุดยังเสาะหา
จะลุกขึ้นยืนจะฝันจนวันสุดท้าย

แก่ตรงไหน
เดือดดาลได่แค่ตรงไหน
ใครบอกกันมาว่าความพลุ่งพล่าน (โอ้)
ของเราควรหยุดตรงไหน (ไม่ยอมหยุด)
กูกูกู แก่ที่ไหน เขาบอกว่าหมดสมัย (ยังเสาะหา)
เรียกลุง เรียกป้า เรียกอา เรียกน้า (จะลุกขึ้นยืนจะฝันจนวันสุดท้าย)
ค่ะ ค่ะ ค่ะ แคร์ที่ไหนว่ะ

พรุ่งนี้กูจะบิน พรุ่งนี้กูจะบิน
พรุ่งนี้กูจะปลิ้น พรุ่งนี้กูจะกลิ้ง
แล้วกูจะวิ่งแบบพี่ตูน
คอยดูกูนะ coming soon
ไม่หยุดไม่สุดจนหมดพลัง
เดินทางต่อไปให้สมชัยชนะ
ถ้า rock ยัง never die
คนอย่างกูไม่มีวันตาย