Ja jeden mały w strefie cienia
Nie mając siły by cokolwiek zmienić
Krzyk mi zostaje
Niechaj więc tłum krzyczy

W lesie rąk do góry byłeś z nami
W lesie rąk do góry byłeś z nami

Błądząc pomiędzy kłamstwem i prawdą
Dłonią niepewną w ciemności błądzę
Gdzie krok mój zmierza
Dokąd wiatr krzyk niesie

Wznosząc dłoń do góry jesteś z nami
Wznosząc dłoń do góry jesteś z nami

Bezdomni bez prawdy i wiary
Ruszamy znów drogą bez dróg
Woda obmywa brud z naszych dłoni
W zdrętwiałe wargi napływa krew
By kłamstwem krwi nie zmieniać w błoto
Widzę podnoszą ręce
Słyszę bicie twojego w ciszy serca

Wznosząc dłoń do góry byłeś z nami