Dzień był jak co dzień a noc jak noc
Tancbuda wóda korniszon romansu moc
Zalana w trupa na scenie stałam
A kiecką zamiatałam szkło
Ale przecież nie o to wszystko w tej historii szło

Przychodził do tancbudy piękniś
Choć durny jak dąb
Zalana w trupa jak szalony ptak tańczyłam
Papierosa ćmiąc
A jego zegarek jak srebrny księżyc lśnił
A w jego gębie błyszczał złoty ząb
Ale przecież nie o to wszystko w tej historii szło

Tulił i szeptał namiętne grepsy
Że ciało mam jak talia
I w ramiona mnie brał tak jakby zaraz miał skończyć
Skończyć się świat
Kupował róże futra botków z osiem par
Ale już nie mnie całował tylko innej cnotę brał
Ale przecież nie o to wszystko w tej historii szło

Wczoraj gdy chrapał jak sum
Nóż mu wbiłam prosto w pierś
Krew się lała że ho ho
I pękło zakłamane serce
A mnie przymknęli tylko na dwa poranki
Bo nie od noża padł mój piękniś
W kieliszkach znów rozdaje swoje pocałunki śmierć

Dzień jak co dzień a noc jak noc
Tancbuda wóda korniszon romansu moc
Zalana w trupa na scenie śpiewam tak
Jakby zaraz miał się skończyć ten pieprzony świat