Kapılar ardında bir mevsim daha geçiyor
Soğuk bir odada ruhum yaşlanıyor
Gönlünden kopacak tek bir parçaya razıyım
Yeter ki seni şu kalbimin ortasına koyayım
Artık her uyandığımda yastığımda ıslaklık
Ağlıyor bu gözler hasretine dayanamıyor
Tek aradığım kollarında bir ufak sıcaklık
Ne gözlerinden ne dudaklarından vazgeçilmiyor
Hayatta kaç çiçeğim soldu bilmiyorum
Kaç kez kırıldı bu kalp çivi tutmaz oldu
Halbuki ümit kesilmezdi tanrıdan ama
Bu sefer ne tanrıya ne başkasına gerek oldu
Yıllarca üzülmüş bir gönül benimkisi
Çokça var anlatacak hikayesi
Fırtınada savrulan bir kelebek misali
Duyduğum tek şey rüzgarın sesi
Kaybolmuş gökyüzüm ne yıldız var ne ay
Gözlerim kabullenmiş sende kalmayı
Ne hisler yaşadım sevmedim varsay
Çünkü seninle öğrenmişim yaşamayı
Hani benim kurtarıcım nerelerde
Göremiyorum arıyorum da bulamıyorum
Derken göklerden çıkageldin
Hiç girmeyeceğim cenneti bana getirdin
Yıllarca üzülmüş bir gönül benimkisi
Çokça var anlatacak hikayesi
Fırtınada savrulan bir kelebek misali
Duyduğum tek şey rüzgarın sesi
Rüyalarım bir türlü unutmaz seni
Gözlerim gözlerine eş olduğundan beri
Ufuklardan soğudum senden sonra
Şimdi tek manzaram olmuş bu sevgi
Bu alemde kimsenin bulamadığı
Bir güzel hayalim var adı mutlulukmuş
Ne zaman veya nerede bilmem ama
Diyorlar ki bir tek seninle okunurmuş