คืนแรกเรากอดกันและแล้วเราก็เริ่มเหงื่อออกจนต้องแยกจากกัน
หันหลังให้กันเหมือนการลูบคลำที่ยาวนานและค่อยๆหายไป
คืนที่พันเราหายใจไม่ออก ต้องการอากาศและพื้นที่
เท้าของเรายังคงสัมผัสกัน แต่เราก็เริ่มหลีกเลี่ยงกันเพราะเริ่มเบื่อ

เราฝันถึงรสชาติที่ไม่รู้จักในปาก
ความคิดถึงไม่ได้ผลอีกต่อไป มันเป็นเพียงยาที่ทำให้เราหายใจไม่ออก
แล้วก็มีผู้หญิงคนนั้นที่เดินวนรอบ ๆ ทำท่าเต้นรำที่ทำให้สงสัย
และเธอรดน้ำด้วยรอยยิ้มของเธอ พระเจ้า ความรู้สึกนั้นมันนุ่มนวลเหลือเกิน

ความสมดุลที่เปราะบาง
เมื่อเราเดินทางระหว่างฝั่ง
ฉันเริ่ม คุณจบ
พายุทำให้เราหยุดนิ่ง

เธอกดที่จุดที่เจ็บจนฉันทนไม่ไหว
จนค่านิยมของฉันพังทลายและฉันก็กระทำ
ในขณะที่เธอโกหกฉัน ทุกอย่างระเบิด จะมีก่อนและหลัง
เหมือนกับการฉีดอะดรีนาลีนที่เผ็ดร้อน

แล้วฉันก็กลับบ้านทุกคืน ทุกครั้งกลับช้าขึ้นเรื่อย ๆ
ก่อนจูบทุกครั้งคือการอาบน้ำ เพื่อทักทายและบอกลา
ฉันรู้สึกเหมือนกำลังบ้า มันคือการเต้นไม่ปกติของหัวใจ
ฉันกำลังจะล้มหรือเปล่า หรือนี่คือจุดจบของเรื่องราวของเราจริงๆ

ความสมดุลที่เปราะบาง
เมื่อเราเดินทางระหว่างฝั่ง
ฉันเริ่ม คุณจบ
พายุทำให้เราหยุดนิ่ง

คืนนี้คุณไม่ได้นอน ฉันพบคุณในความมืด
ดวงตาบวมจากความดูถูก ความเศร้า และความโกรธ
เสียงแตกเพราะน้ำตา คุณอยากรู้ทุกรายละเอียด
ที่ไหน เมื่อไหร่ อย่างไร สิ่งที่เธอมีมากกว่าคุณ

เหมือนเด็กที่สับสน ฉันพยายามกอดคุณ
แต่ประตูปิดลั่น ชีวิตของฉันพังทลายลง
และความเงียบทำร้ายฉันเมื่อฉันไม่ได้ยินเสียงคุณอีก
ฉันพยายามทำความเข้าใจความเสียหายที่เกิดขึ้น แต่มันสายเกินไป

ความสมดุลที่เปราะบาง
เมื่อเราเดินทางระหว่างฝั่ง
ฉันเริ่ม คุณจบ
พายุทำให้เราหยุดนิ่ง

พวกเขาบอกฉันว่าคุณสบายดีและคุณได้เริ่มต้นชีวิตใหม่
เขาไม่เหมือนฉันเลย และเขาจะไม่ทำให้คุณเจ็บปวด
แต่ฉันไม่ได้สบายดี ฉันยังไม่ได้เริ่มต้นชีวิตใหม่
ฉันแค่รู้สึกโง่เหมือนอยู่ในหนังรักที่แย่

ฟังเพลงของเรา ดูหนังเก่าของเรา
จนจำจดจำจดหนังสือที่เราเขียนให้กันครั้งแรก
แต่เพราะความรักมันแรงเกินไป มันไม่ต้องการให้เราหลบหนี
และฉันพบคุณที่หน้าประตูพร้อมกระเป๋าเดินทางสองใบของคุณ

และคืนแรกเรากอดกันแล้วเราก็เริ่มเหงื่อออกจนต้องแยกจากกัน
หันหลังให้กันเหมือนการลูบคลำที่ยาวนานและค่อยๆหายไป
แสงสว่างทำให้เราหายใจไม่ออก ต้องการอากาศและพื้นที่
และฉันรู้สึกว่าทุกคืน คุณกลับบ้านช้าลงเรื่อย ๆ

CONSULTER LES PAROLES ORIGINALES