พ่อแก่ของฉัน เขาเป็นนักร้องในสวนสาธารณะ
เขาเป็นคนเดินในสายฝน
เขาเป็นนักเต้นในความมืด
เราไม่ต้องการกระดาษจากศาลากลาง
เพื่อผูกมัดเราและทำให้เราซื่อสัตย์ ไม่ใช่ พ่อแก่ของฉัน
เขาทำให้ความเศร้าของฉันหายไป

เขาเป็นแสงแดดของฉันในตอนเช้า
เขาเป็นดอกไม้ไฟของฉันในตอนท้ายของวัน
เขาเป็นคอร์ดที่อบอุ่นที่สุดที่ฉันเคยได้ยิน
เล่นคอร์ดที่อบอุ่นนั้น เล่นและอยู่ต่อ ที่รัก
เราไม่ต้องการกระดาษจากศาลากลาง
เพื่อผูกมัดเราและทำให้เราซื่อสัตย์ พ่อแก่ของฉัน
เขาทำให้ความเศร้าของฉันหายไป

แต่เมื่อเขาจากไป
ฉันและความเศร้าเหงาๆ นั้นก็ปะทะกัน
เตียงกว้างเกินไป
กระทะก็กว้างเกินไป

แล้วเขากลับบ้าน
และเขาก็โอบกอดฉันด้วยอ้อมแขนที่รัก
และเขาบอกฉันถึงปัญหาทั้งหมดของเขา
และเขาบอกฉันถึงเสน่ห์ทั้งหมดของฉัน
เราไม่ต้องการกระดาษจากศาลากลาง
เพื่อผูกมัดเราและทำให้เราซื่อสัตย์ ไม่ใช่ พ่อแก่ของฉัน
เขาทำให้ความเศร้าของฉันหายไป

แต่เมื่อเขาจากไป
ฉันและความเศร้าเหงาๆ นั้นก็ปะทะกัน
เตียงกว้างเกินไป
กระทะก็กว้างเกินไป

พ่อแก่ของฉัน เขาเป็นนักร้องในสวนสาธารณะ
เขาเป็นคนเดินในสายฝน
เขาเป็นนักเต้นในความมืด
เราไม่ต้องการกระดาษจากศาลากลาง
เพื่อผูกมัดเราและทำให้เราซื่อสัตย์ ไม่ใช่ พ่อแก่ของฉัน
เขาทำให้ความเศร้าเหงาของฉันหายไป

CONSULTER LES PAROLES ORIGINALES