ทันใดนั้นฉันก็มีอดีต
ปีเหล่านั้นหายไปไหนหมด?
เมื่อวานฉันยังนอนกับเธออยู่สองคน
วันนี้มีเพียงลมที่รู้จักฉัน

ฉันเดินทางมากมาย
เห็นทั้งประเทศ
แต่ไม่ได้เห็นหน้าของเธอมานานแล้ว
ฉันคิดถึงเธอเมื่อเธอหลับไปแล้ว
เมื่อความคิดวนเวียน
ฉันรู้แน่ชัดว่าอะไรที่ขาดหายไป

ฉันหวังว่าเราจะอยู่กันตามลำพัง
ไม่มีใครอื่นที่พูด
อย่างน้อยฉันก็จะรู้ว่าเธอจะไม่ลืมฉันในวันนี้
ฉันหวังว่าเราจะอยู่กันตามลำพัง
มีเพียงแสงไฟที่ยังสว่างอยู่
มีเพียงสายตาสำหรับเราสองคน
เราไม่เห็นสิ่งอื่นใด
เราไม่เห็น
อะไรที่ยังรั้งฉันไว้?
มีเพียงสายตาสำหรับเราสองคน
ฉันหวังว่าเราจะอยู่กันตามลำพัง

ฉันพลาดเธออีกครั้ง
เธอโทรมาหาตอนเย็นเสมอ
ฉันสงสัยว่าฉันทำทั้งหมดนี้เพื่ออะไร
ออกเดินทางบ่อยแต่ไม่เคยถึงที่หมาย, ไม่เคยถึง, เพราะ

ฉันเดินทางมากมาย
เห็นทั้งประเทศ
แต่ไม่ได้เห็นหน้าของเธอมานานแล้ว

ฉันหวังว่าเราจะอยู่กันตามลำพัง
ไม่มีใครอื่นที่พูด
อย่างน้อยฉันก็จะรู้ว่าเธอจะไม่ลืมฉันในวันนี้
ฉันหวังว่าเราจะอยู่กันตามลำพัง
มีเพียงแสงไฟที่ยังสว่างอยู่
มีเพียงสายตาสำหรับเราสองคน
เราไม่เห็นสิ่งอื่นใด
เราไม่เห็น
อะไรที่ยังรั้งฉันไว้?
มีเพียงสายตาสำหรับเราสองคน
ฉันหวังว่าเราจะอยู่กันตามลำพัง

ตามลำพัง, ตามลำพัง
(ตามลำพัง, ตามลำพัง)
ฉันหวังว่าเราจะอยู่กันตามลำพัง
ตามลำพัง, ตามลำพัง
อย่างน้อยฉันก็จะรู้ว่าเธอจะไม่
ว่าเธอจะไม่
ว่าเธอจะไม่ลืมฉันในวันนี้

CONSULTER LES PAROLES ORIGINALES