ฉันเข้าไปในบ้าน
บนเนินเขาในวันหนึ่ง
พยายามอย่างดีที่สุดเพื่อจะหนีไป
ไม่มีใครอยู่บ้าน
แต่เสียงนั้นชัดเจน
พวกเขาให้ฉันรู้
ว่าฉันยินดีต้อนรับที่นี่

ชีวิตช่างวิเศษเหลือเกิน
ชีวิตช่างงดงามเหลือเกิน
อยู่สักพัก
ไม่มีใครรอดชีวิตออกไปได้
ชีวิตช่างวิเศษเหลือเกิน
ชีวิตช่างงดงามเหลือเกิน
แค่ยิ้ม
ไม่มีใครรอดชีวิตออกไปได้

ฉันเดินลงไปตามทางเดิน
ของสถานที่ที่มีผีสิงนั้น
เสียงกระซิบกำลังนำทางฉัน
ผ่านเขาวงกต
สัญญาความอบอุ่น
รู้จักชื่อของฉัน
รู้เหตุผลของฉัน
และทำไมฉันถึงมา

ใบหน้าในภาพวาด
มองลงมาที่ฉัน
ยิ้มให้ฉันด้วยความรักและอ่อนโยน
ยื่นมือออกมา
ลูบผมของฉัน
ทันใดนั้นเสียงก็อยู่ทุกที่

ชีวิตช่างวิเศษเหลือเกิน
ชีวิตช่างงดงามเหลือเกิน
อยู่สักพัก
ไม่มีใครรอดชีวิตออกไปได้
ชีวิตช่างวิเศษเหลือเกิน
ชีวิตช่างงดงามเหลือเกิน
แค่ยิ้ม
ไม่มีใครรอดชีวิตออกไปได้

CONSULTER LES PAROLES ORIGINALES