Ik zie dat de zee vissen heeft gebracht
Drie ijsschotsen, die in het water zijn gevallen
Ik zie dat de zon naar de heuvels heeft gebracht
Elke kleine sneeuwvlok en ijs
Ik zie dat de zee is zoals hij altijd was
Maar ik kan niet gaan waar ik niet weet
Waar ben je heen gegaan
Zo lang dat ik je niet meer kan horen
Zo dichtbij dat elke bot pijn doet
Hoe kan ik iets vergeten dat ik zelfs niet kan herinneren
Als ik het niet kan begrijpen
Wiens ogen zijn dit, wiens lichaam is dit.
Van wie is deze gretige kromme mond
Die puoty lippen die niet eens wisten hoe ze konden fluisteren om je te vertellen:
Ik wens je geluk, ik wens je geluk
Voor altijd, voor altijd
Ik wens je geluk
Ik wens je geluk
Voor altijd
Voor altijd
Wat zeg je me God, als ik niet weet hoe ik het moet begrijpen
Wat heb je te zeggen tegen me, als ik niet weet hoe ik moet horen
Zoveel woorden komen naar me toe, en ik weet niet hoe ik ze moet maken
Mijn hart klopt zo hard, het lijkt wel of het gaat barsten
Laat de zee zich roeren totdat het weer kalmeert
En laat de zon schijnen, ik denk dat het zal
Je een beetje geluk brengen, een beetje kracht, een beetje orde en gewoon zeggen:
Ik wens je geluk
Ik wens je geluk
Voor altijd
Voor altijd
Ik wens je geluk
Ik wens je geluk
Voor altijd, voor altijd, voor altijd, voor altijd, voor altijd
Voor altijd, voor altijd, voor altijd, voor altijd, voor altijd
Zodat ik alles op zijn plaats kan zetten
En dat alles wat het niet waard was, in het vuur kan gaan
Zodat elke mooie zaak je ziel en hart kan verwarmen
En de gevangenis voor altijd kan openen.

CONSULTER LES PAROLES ORIGINALES