Yıldız gibi parlar benim kalbim
Sendin benim dengim
Senden önce ben hep tektim
Sen geldin ben kendimi ettim teslim
Olamadım kalbinde fazla
Mimiklerin etti beni hasta
Hadi gel ruhumu taşla
Ya da kalbime hançerini sapla
Senleyken canlandı benim şehrim
Sendeydi benim zehrim
Kimseye anlatamadım derdimi
Galaksi güzeliydi kendisi
Bendim sadece kalbinin elçisi
Sen ise benim kalbimin perisi
Kalem tutamazken çizdim resmini

Gördüm seni Caddebostan'da
Sensiz kalamadım ben aslında
Soldu tüm umut çiçeklerim
Bir kere olsun gülmedi gamzelerim
Gönlümü ben senle büyüttüm
Sen yokken ben bi ölüydüm
Alamadım gözlerimi üstünden
Çıkmicam asla zihninden

Gördüm seni Caddebostan'da
Sensiz kalamadım ben aslında
Soldu tüm umut çiçeklerim
Bir kere olsun gülmedi gamzelerim
Gönlümü ben senle büyüttüm
Sen yokken ben bi ölüydüm
Alamadım gözlerimi üstünden
Çıkmicam asla zihninden

Dayanamadım senin yanında
Her gün farklı biri falımda
Olucam ben senin nasılsa
Kendimi gördüm gözyaşında
Utangaçlık var gibi yanaklarında
Kayboldum ben gözlerinin manzarasında
Dalıp gittim farklı kutuplara
Diledim seni rüyalardan
Kaldım gecenin ıssız adasında
Dondum başkentin şafağında
Parfümünün koktuğu sokakta oturup
Sabaha kadar
Bok gibi hayal kurdum
Sana ben doldum
Arkamdan dediklerini duydum
Söyle sence ben o muydum
Kendimi seni seviyorum dediğin günde buldum

Gördüm seni Caddebostan'da
Sensiz kalamadım ben aslında
Soldu tüm umut çiçeklerim
Bir kere olsun gülmedi gamzelerim
Gönlümü ben senle büyüttüm
Sen yokken ben bi ölüydüm
Alamadım gözlerimi üstünden
Çıkmicam asla zihninden

Gördüm seni Caddebostan'da
Sensiz kalamadım ben aslında
Soldu tüm umut çiçeklerim
Bir kere olsun gülmedi gamzelerim
Gönlümü ben senle büyüttüm
Sen yokken ben bi ölüydüm
Alamadım gözlerimi üstünden
Çıkmicam asla zihninden

Gördüm seni Caddebostan'da
Sensiz kalamadım ben aslında
Soldu tüm umut çiçeklerim
Bir kere olsun gülmedi gamzelerim
Gönlümü ben senle büyüttüm
Sen yokken ben bi ölüydüm
Alamadım gözlerimi üstünden
Çıkmicam asla zihninden