กอดตัวเองเอาไว้
ในวันที่ฉันไม่มีใคร
ไม่อยากจะมีลมหายใจ
ไม่รู้ว่าอยู่ไปเพื่อใคร

บอกตัวเองเอาไว้
ต้องใช้ชีวิตต่อไป
อดทนอีกนิดนะหัวใจ
เดี๋ยวเรื่องร้ายร้ายจะผ่านไป

กว่าจะมายืนตรงนี้ต้องสูญเสียอะไรมา
ทั้งสูญสิ้นคนรักโดนเหยียบย่ำความศรัทธา
เจ็บปวดเจียนตายกับคำว่ารักที่พรรณนา
แต่ว่าสุดท้ายจางหายแหลกสลายจนชินชา

พ่อพูดเสมอเป็นลูกพ่อต้องแข็งแกร่ง
แม้ว่าจะโดนทิ่มแทงต้องยืนให้ได้เป็นสาวแกร่ง
แต่เด็กคนนี้ก็เป็นแค่เด็กธรรมดา
บางอย่างมันเกินจะรับไหว
ต้องแอบไปนั่งเช็ดน้ำตา

กอดตัวเองเอาไว้
ในวันที่ฉันไม่มีใคร
ไม่อยากจะมีลมหายใจ
ไม่รู้ว่าอยู่ไปเพื่อใคร

บอกตัวเองเอาไว้
ต้องใช้ชีวิตต่อไป
อดทนอีกนิดนะหัวใจ
เดี๋ยวเรื่องร้ายร้ายจะผ่านไป

วันนั้นวันเกิดแม่มองมาที่ลูกกำลังแย่
แม่เดินมาปลอบใจมาเถอะคนดีมากอดแม่
ไม่เป็นอะไรนะลูกถึงแม้ว่าใครจะไม่รัก
แต่ก็ยังมีพ่อแม่คอยอยู่ตรงนี้เป็นที่พัก

เหนื่อย เหนื่อยก็พักก่อนนะลูก
ท้อ ท้อก็พักก่อนนะลูก
เรื่องร้ายร้ายก็อย่าเอาใจไปผูก
เรียกพลังกลับมาเอาแรงไปลบคำดูถูก

มองออกไปหมาสามขามันยังไม่หยุดวิ่ง
แต่เราครบทุกประการทำไมตัวเรายังหยุดนิ่ง
ล้มอีกกี่ครั้งแต่ตัวเรายังหายใจ
ท่องเอาไว้ซ้ำซ้ำเดี๋ยวมันจะผ่านไป

เดี๋ยวมันจะผ่านไป
ท่องเอาไว้ซ้ำซ้ำเดี๋ยวมันจะผ่านไป
ล้มอีกกี่ครั้งแต่ตัวเรายังหายใจ
ท่องเอาไว้ซ้ำซ้ำเดี๋ยวมันจะผ่านไป

Ey yo
โลกไม่ใช่สนามเด็กเล่น
ถึงเวลาก็ต้องลุกขึ้นมา

ดวงตาอาจมีน้ำเค็มขังบ้าง
ในห้องที่มืดมิดมีแสงสว่างหลังม่าน (ใช่)
เป็นคนต้องเจอความทุกข์ไปจนกว่าดินฝังร่าง (ลุกขึ้นมาดิ)
แต่ว่าชีวิตเธอยังมีพ่อรอตรงสนามหลังบ้าน

ตั้งแต่เตรียมอนุบาลไปจนแก่จนตาย (ลุกขึ้นมาดิ)
มีคนรักย่อมมีคนชังย่อมมีความปะปนไป
มีความสุขวันหนึ่งหัวใจต้องมีความกระวนวาย
และมีแต่เธอต้องยืนข้างเธอไม่ใช่เทวาตนใดวนไป (That's right)

หมุนคล้ายคล้ายกันกับล้อ (Yeah)
บางครั้งเธอท้อแท้แต่จงแท้มากกว่าท้อ (Yeah)
บางครั้งต้องตัดใจแต่อย่าตัดมากกว่าพ้อ
เพราะพ่อรู้ดีว่าเธอจะสู้ไปมากกว่างอนมากกว่าง้อ (Shut up baby)

ข้อมือ ข้อเข่า และข้อศอก
แข็งไว้อย่าอ่อนข้อเพราะว่าชีวิตเหมือนข้อสอบ (Ey)
ในวันที่เธอต้องตกเพราะบางวิชาไร้ข้อตอบ
ลูกเอ๋ยให้กอดตัวเองกลับบ้านให้แม่และพ่อปลอบ

กลับบ้านเราลูก

กอดตัวเองเอาไว้ (ฮู้วฮูว โฮ้วโฮว)
กอดตัวเองเอาไว้ (ฮู้วฮูว โฮ้วโฮว)