In de keuken aan de afwas op de maat van de vaat
En de glazen de borden en het sop
Komt het bij op want het sijpelt door de kraan
En net voor bestek was het hek van de dam
Debatteer ik als een gek
De glazen m'n bazen en de mensen die ik ken
En zelfs mijn vrienden zijn mijn vrienden niet altijd
Nee ik moet die dingen kwijt
De keuken aan de afwas op de maat van de vaat
Dus geef ik ze hun vet
Een veeg uit de pan
Het deksel op de neus
En crapuleus rancuneus
Kom ik aan de macht
Oude koeien uit de gracht
En ik haal ze door het slijk en krijg toch mijn gelijk
Ik ben maar pas bezig of ik ga al door het lint
Lekker over de schreef steeds slechter gezind
Ja ze zullen het geweten hebben
Al blijft het dan voorlopig een geheim

Mentale massage
Maar koninklijk laat
Wat een ravage
Al word ik alweer in vertraging kwaad

En in de keuken aan de afwas een duel met de hel
Van wat aangebrande koek of een schimmelende stoel
Wordt het te veel voor korneel
Dus krijgt iedereen zijn deel
Verkort op zijn gezicht
En een bliksemschicht
Een donder op de waar
Voor een nagel op de kop
Het mes aan de keel
Mijn vork op een snee
Tussen ons gezegd en gezwegen
Ik maak ze allemaal gelijk en plein publiek

Mentale massage
Maar koninklijk laat
Wat een ravage
Al word ik alweer in vertraging kwaad

Ik splits het in hun maag
En ik ram het door hun strot
Wat doe ik dit toch graag
Ik amuseer me rot
Ik splits het in hun maag
En ik ram het door hun strot
Wat doe ik dit toch graag
Ik amuseer me rot
Ik splits het in hun maag
En ik ram het door hun strot
Wat doe ik dit toch graag
Ik amuseer me rot

In de keuken aan de afwas op het eind van de vaat
Als de glazen staan te blinken in de zon
Is de storm geluwd
En m'n gal gespuwd
Zijn de borden op hun plaats
En de mensen op hun plek gezet
Dus kom ik bij m'n zitten
En mijn woorden bij verstand
Dan wordt het puin geruimd
En de plaat gepoetst
En zo kom ik altijd gelouterd uit de strijd

Maar morgen is het weer opnieuw corvee
Begint de reutemeteut weer van voor af aan
Met die glazen en de borden en het sop
En bij het bestek is het hek weer van de dam
Dan debatteer ik als een gek
De glazen m'n bazen de mensen die ik ken
En zelfs mijn vrienden zijn mijn vrienden niet altijd
Nee ik moet die dingen kwijt
De keuken aan de afwas op de maat van de vaat
Dus geef ik ze hun vet
Een veeg uit de pan
Het deksel op de neus
En crapuleus rancuneus
Ga toch naar de maan
Oude koeien uit de gracht
En ik haal ze door het slijk en krijg toch mijn gelijk
Ik ben maar pas bezig of ik ga al door het lint
Ja ze zullen het geweten hebben
Al blijft het dan voorlopig een geheim