Πώς περνά ο χρόνος πλάι σου, πόσο αμείλικτα γερνά
Ας γυρνούσε τώρα πίσω, να σε διάλεγα ξανά
Πόσα έμαθα από 'σένα, σ' έχω στον νου μου τατουάζ
Όσα χρόνια κι αν περάσουν, την καρδιά μου εσύ κρατάς

Τα βλέματα σπίρτα, κι έχουν ανάψει φωτιά στην καρδιά μου
Στη χάρτινη λίμνη πυρκαγιά γίναν τα αισθήματά μου
Έκανα το στυλό πυρσό μέσα σε μαύρες μέρες
Ώστε να βλέπουν στο σκοτάδι όσοι είναι κοντά μου
Μα πες μου πώς να συνεχίσεις με το ίδιο πάθος
Απέναντι σ' ένα μελτέμι που σε βγάζει λάθος
Έχω αντέξει τη φουρτούνα και τα αλμυρά νερά
Αλλά τα κύματα με σμίλεψαν κι ας ήμουν βράχος, ah
Πέντε χρόνια μετά
Τα σκονισμένα μου μινόρε σού κρατούν συντροφιά
Δεν είναι αυτά τα καλύτερά μας χρόνια, γαμώτο
Μα η νοσταλγία πάντα και τους πιο σοφούς ξεγελά

Μια φορά κι έναν καιρό, σ' ένα τανγκό με μια σειρήνα
Σ' ένα παλιό ξενοδοχείο φτηνό
Κλειδωμένο στο δωμάτιο 101 δίχως αντικλείδια σου είπα «Ψάξε με»
Αλλά στα δύσκολα, ποτέ δεν είσαι εδώ

Πώς περνά ο χρόνος πλάι σου, πόσο αμείλικτα γερνά
Ας γυρνούσε τώρα πίσω, να σε διάλεγα ξανά
Πόσα έμαθα από 'σένα, σ' έχω στον νου μου τατουάζ
Όσα χρόνια κι αν περάσουν, την καρδιά μου εσύ κρατάς

Το τέλος, ό,τι και να πω, πάντα ήτανε λίγο
Σου κάνω σήματα καπνού με το τσιγάρο πριν φύγω
Γιατί έκανα τόση πρόβα για να πω το αντίο που σου αρμόζει
Αλλά δε βγαίνει ούτε ανάσα το στόμα μου όταν ανοίγω
Και γράφω πάνω σ' ένα εισιτήριο μιας συναυλίας «Θα μου λείψεις» κι απευθείας ταξιδεύουμε εκεί
Που ηλεκτρίσαμε το πάρκο, είμαστε ακόμα ζωντανοί
Σ' ένα τέλος εποχής, ώρες κοινής ανησυχίας
Δεν έχω πατρίδα, προσκηνώ την ιδέα και την ομάδα σαν σημαία
Η παρέα μου κατάφερε τα πάντα με ένα όνειρο τρελό που θα κρατήσει για πάντα
Υποκλίσου στην αυλαία σαν να 'ταν η τελευταία, μάγκα

Μην κάνεις τον κόπο να 'ρθεις εδώ, μόνη θα μείνεις
Όνειρο ήταν η φωνή σου να μου λέει «Μου λείπεις»
Λίγο πριν τα 17 έγραψα πως περνάν καλά οι πληγωμένοι
Μα με μας ούτε γουλιά δεν πίνεις

Πώς περνά ο χρόνος πλάι σου, πόσο αμείλικτα γερνά
Ας γυρνούσε τώρα πίσω, να σε διάλεγα ξανά
Πόσα έμαθα από 'σένα, σ' έχω στον νου μου τατουάζ
Όσα χρόνια κι αν περάσουν, τη καρδιά μου εσύ κρατάς

Εδώ, εδώ που τόσα νιώσαμε, εδώ
Εδώ, εδώ που μεγαλώσαμε, εδώ
Εγώ όσο κι αν ξεστρατίσω να θυμάσαι πως εδώ, σε 'σένα πάντα πίσω γυρνώ
Εδώ, εδώ που τόσα νιώσαμε, εδώ
Εδώ, εδώ που μεγαλώσαμε, εδώ
Εγώ όσο κι αν ξεστρατίσω να θυμάσαι πως εδώ, σε 'σένα γυρνώ

Πώς περνά ο χρόνος πλάι σου, πόσο αμείλικτα γερνά
Ας γυρνούσε τώρα πίσω, να σε διάλεγα ξανά
Πόσα έμαθα από 'σένα, σ' έχω στον νου μου τατουάζ
Όσα χρόνια κι αν περάσουν, την καρδιά μου εσύ κρατάς