Tak
Od korzeni aż do gwiazd
Złotym dźwiękiem się wypełnię
I pofrunę nad głowami miast.

Powiedz jak nie wiedzieć tego, co już wiem,
I jak, wiedząc, cieszyć się.
Jak tańczyć, gdy nie czujesz rytmu lecz
Bardzo chcesz, to wiele już.

Teraz chodź,
Popijemy jeszcze raz
Biały nektar
Złotych bogów
I będziemy oszukiwać czas.
Od korzeni aż do gwiazd
Złotym dźwiękiem się wypełnię
I pofrunę nad głowami miast.

Bez sensu z tymi ideami, bo
One nie wydarzą się.
Gdzie trafia miłość, gdy umiera, wiesz?
Ale chcesz,
To wiele już.
A teraz chodź,
Popijemy jeszcze raz
Biały nektar
Złotych bogów
I będziemy oszukiwać czas.
Od korzeni aż do gwiazd
Złotym dźwiękiem się wypełnię
I pofrunę nad głowami miast.

Od korzeni aż do gwiazd
Biały nektar
Złotych bogów
I będziemy oszukiwać czas.
Od korzeni aż do gwiazd
Złotym dźwiękiem się wypełnię
I pofrunę nad głowami miast
Głowami miast.