Gurbetliği yetmez gibi, ezginliği dayatmışsa
Bu şehirde yaşayamam çeker giderim
İstanbul’da yaşayamam çeker giderim
Yazdığım şiirleri yaktığım türküleri
Dilim defterinden yırtar giderim
Dilim defterinden yırtar giderim

Vefa sönmüş dostluk ölmüş
Aşklar desen hep ihanet
İnsan olmak dürüst olmak
Bu şehirde bir cinayet
İnsan olmak dürüst olmak
Bu şehirde bir cinayet

Sürgünlüğü yetmez gibi, açlığı da dayatmışsa
Bu şehirde yaşayamam çeker giderim
İstanbul’da yaşayamam çeker giderim
Döktüğüm alın terimi harcadığım göz nurumu
Zehir zıkkım olsun derim çeker giderim
Lanet edip bu şehre çeker giderim

Vefa sönmüş dostluk ölmüş
Aşklar desen hep ihanet
İnsan olmak dürüst olmak
Bu şehirde bir cinayet
İnsan olmak dürüst olmak
Bu şehirde bir cinayet

Vefa sönmüş dostluk ölmüş
Aşklar desen hep ihanet
İnsan olmak dürüst olmak
Bu şehirde bir cinayet
İnsan olmak dürüst olmak
Bu şehirde bir cinayet
İnsan olmak dürüst olmak
Bu şehirde bir cinayet

Boğazda iki yaka kelepçesi köprüler dediğinin hepsi
Yeter mi sanırsınız içinden deniz geçmiş bir şehrin
İki yakasını bir araya getirmesi
Elveda İstanbul ey müzmin dul
Bulup bulup yitirdiğim umudum
Elveda

Kör kulağına türküler çığırdığım
Sağır gözlerine şiir sürdüğüm
Her sevdasından hainlik gördüğüm
Her dostluğundan ürktüğüm
Ucuzlattığın emeğim
Paçavralaştırdığın ömrüm
Düğümlediğim yüreğimi içine tükürdüğüm
Elveda

Elveda yüreğimin son sözü
Son çırpınışı belce kadın elveda
Anladım ki

İstanbul adalet gibi pahalı bir fahişedir
Ve hep yakasını varsıllara çözmüştür
Ey içinde deniz gezmiş İstanbul
İki yakan bir araya gelmesin

İnsan olmak dürüst olmak
Bu şehirde bir cinayet