Czarne miała włosy jak aksamit
Dwoje oczu czarnych jak antracyt
Czarną duszę swą chowała pod swetra czerń
Czarne miała myśli w czarne noce
Czarne śniła sny pod czarnym kocem
Czarną kawą zaczynała każdy dzień

Aż do pewnego dnia gdy umarł czarny świat
Gdy umarł czarny świat
I wszystko jest nie tak bo umarł czarny świat
Czarnego żalu kir krępuje dziś nadgarstki dwa

Czarnym jeździł szybko samochodem
Czarną co dzień pokonywał drogę
Na czarnej smyczy zawsze prowadzał czarnego psa
Za czarnym pasem czarny miał pistolet
W czarnych chmurach trzymał czarną głowę
Na czarny kolor stawiał kiedy w karty grał

Aż do pewnego dnia gdy umarł czarny świat
Gdy umarł czarny świat
I wszystko jest nie tak bo umarł czarny świat
I zgasły słońca dwa czarna żałoba ciągle trwa

Aż do pewnego dnia gdy umarł czarny świat
Gdy umarł czarny świat
I wszystko jest nie tak bo umarł czarny świat
Czarnego żalu kir krępuje dziś nadgarstki dwa

Czarną kreską malowali oczy
Czarnych płyt słuchali każdej nocy
Czarne opowieści snuli po blady świt
Czarną przyszłość sobie przyrzekali
Czarne wiersze dla siebie pisali
Czarnej ich miłości nie mógł zrozumieć nikt

Aż do pewnego dnia gdy umarł czarny świat
Gdy umarł czarny świat
I wszystko jest nie tak bo umarł czarny świat
I zgasły słońca dwa czarna żałoba ciągle trwa

Aż do pewnego dnia gdy umarł czarny świat
Gdy umarł czarny świat
I wszystko jest nie tak bo umarł czarny świat
Bo umarł czarny świat