Ten grat kupiła mama mi od aktorki z dawnych lat
Choć nie stroił to wciąż chciałam na nim grać
Bo kiedy grałam znikał ból a z bólem znikał świat
I znowu łatwiej było nam się śmiać

To co stare i złamane wciąż mieć może piękny głos
Nawet jeśli nikt go nie chce więcej znać
Wielu słów nie mogłam znaleźć gdy o moją mamę szło
Lecz fortepian ten nasz biały grat
Ciągle mógł nam coś pięknego dać

Choć było mu klawiszy brak pomimo zdartych strun
Grał dla nas aż do ostatniego dnia
A gdy go zabierali nam przez łzy życzyłam mu
By ktoś go mógł docenić tak jak ja

To co stare i złamane wciąż mieć może piękny głos
Nawet jeśli nikt go nie chce więcej znać
Nadal słów nie mogłam znaleźć gdy o moją mamę szło
Lecz fortepian ten nasz biały grat
Ciągle mógł nam coś pięknego dać

Przez wiele lat nie mogłam znaleźć go
Lecz dziś muzyka odnalazła dom

Dziś widzę mój fortepian kiedy budzę się co dnia
Jak czeka żeby go docenił świat
Ach mamo gdybyś mogła go usłyszeć jak dziś gra
Jak pięknie gra ten biedny stary grat

To co stare i złamane wciąż mieć może piękny głos
Gdy się znajdzie ktoś kto chce o niego dbać
Niech to będzie powtarzane żeby świat zrozumiał to
Że ten nasz biały stary grat
Ciągle mógł nam coś pięknego dać