Smutna rzeka księżyc po niej pływa
Nad nią ciemne dłonie chyli klon
Śpij dziecino nic się nie odzywa
Śpi w mogiłach zakopana broń

Świst kul huk bomb
Wszystko już ucichło to
Wszystko gdzieś daleko stąd
Wiec spokojnie śpij dziecino
Krzyk ból strach łzy
Przeminęły tamte dni
Ja ty oni wy
Wspomnienia o nich nie przeminą
Żal gniew porażki gorycz
Bagaże doświadczeń sporych
Lekcją hartu silnej woli
Niech to będzie nasza siła
Gruz pył zaschnięta krew
Jak w stop klatce ciszy zew
Pełen spokój
Czemu wiesz bo śpi pogrzebana broń w mogiłach

Smutna rzeka usnął las ciernisty
Srebrne gwiazdy spadły w srebrną toń
Gdzieś po polach gdzieś po lasach mglistych
Czujnie drzemie zakopana broń

Dziś można spokojnie śnić
I właściwie jestem pewien
Że wciąż o powstaniu śni
Zakopana gdzieś broń pod drzewem
Chcesz to możesz naprzód iść
Albo stać dotknięty gniewem
Uwierz mi że warto gdy
Spojrzysz sam w siebie w głąb
A cisza niech będzie chwilą
Oddanej czci za poległych
Tych wspomnień w nas nie zabiją
Choć to czas już dość odległy
Ja noszę to w sercu dziś
Przekaże dziecku w spadku w krwi
Pamiętam ze w ukryciu śni
I ty śpij i śnij dziecino
Smutna rzeka usnął las
Dotknęło to nawet gwiazd
Do dziś żyje w każdym z nas
Dzięki temu słyszysz to dziecino
Powierz ludzi co w zły czas
Nikt im już nie dawał szans
Zakopaną w sercu masz
Tak przynajmniej człowiek być powinno
Niech spokojnie to w nas drzemie
Jak w konspiracji podziemie
W grę nie wchodzi zniewolenie
Czuwa ukryta broń
Gdzie schowana jeszcze nie wiesz
Powtarzam wejrzyj w głąb siebie
Tak to ważne ma znaczenie
Co w sercu masz ziom

Smutna rzeka księżyc po niej spłynął
Ciemna noc na liściach kładzie dłoń
Śpij dziecino śpij żołnierski synu
Już niedługo obudzimy broń
Już niedługo obudzimy broń