Gönlüm silah tutmayı öğrenmiş bir çocuk…
Eskidik, hergün biraz daha eskidik
Bir türlü dinmeyince yangınları besledik
Boğazımızda onca düğüm gece tavanlar izledik
Kaybettik üstelik
Ne olurdu birkez olsun gerçekten gülseydin
Ondan sonra alıp başını adam gibi gitseydin
Kendine de düzgün bir yol çizseydin
Ne kaldın ne gittin be keşke bunu bilseydin
Hiç mi korkmuyorsun lan Allah var
Bilsen ki neler sildim sayfamda
Olmaz ya belki bir gün anarsın bu adımı
Gördüklerin çok fazla değişince aynanda
Olmazsa dön (dönme ulan dönme)
Dönücem dersen ben beklerim be öyle
N'olucak be böyle
N'olucaksa olsun yok ölümden öte köy be
Usandım, ben bu çağdan usandım
Bak halime büyüdüm de silahlar kuşandım
Sen çiçekler sulardın ya ben köşede susardım
N'apıyım be ben cenneti bu sandım
Şimdi ne kaldıysa kurudu hepsi saksıda
Bak hayatımız da ekmek gibi askıda
Sözün hiçbir çare değilse bu yangına
(Sus… sus…) Sus Allah aşkına
Ben de giderim alıp başımı başlarım en baştan
Ne gülümsemen durdurur ne kaşlarını çatman
Soran olursa vaz geçti dersin artık savaştan
Söyleyeceğin bir şey yoksa kalkalım mı yavaştan
Olmazsa dön (olmazsa dön…)
Olmazsa dön…
N'olucak be böyle
N'olucaksa olsun yok ölümden öte köy be