Pośród czterech ścian stoję sama
Co dziś robić mam
Z kim mam porozmawiać
Patrzę w lustro w moje zielone oczy
Które dzisiaj mówią prawdę jutro mogą mnie zaskoczyć

Co dziś robić mam znowu pytam
Czuję się jak mgła unoszę się i znikam
Pozostawiam ślad który mnie odpycha
A ja tylko chcę trwać

Utonęłam w głębi
Niesie się pusty krzyk
Nie zliczę nocy tych bezsennych
W którą stronę iść
W ciemności szukam tych zamkniętych drzwi
W tej niepewności błądzę wierząc że coś doprowadzi mnie
Do ciebie
Ile czasu mam poświecić nie wiem
Ile płaczu mi przyniesie szczęście
W głowie wciąż strach strach
Obmyślam plan plan
W tej samotności w życiu mija nam ten czas czas
Tak ciągle płynie on ucieka nam
Tak ciągle płynie nam ten czas
Tej samotności czas

Zamykamy się w sobie
Jestem sam nie tylko w mej głowie
Czy na wołanie ktoś mi odpowie
Od kiedy na stałe traciłem kontrolę
Ale się boję znowu się boje
Że nie zobaczysz mnie nigdy już
Nigdy nie chciałem zamykać się w tej pustce
Gdy czas nas wciąż dobijał próbowałem jakoś uciec
Ale to na nic
Dlatego wsłuchuję w ciszę się
Wsłuchuję w przyszłość więcej nic

Już sama nie wiem ale to takie dziwne uczucie ze chcesz z kimś porozmawiać
Ale nie masz z kim i boisz się po prostu ze zostajesz sam ze swoimi myślami i

Z wewnętrznym głosem walka trwa
Dzwonić czy szukać zostać tak
Jak jestem czy szybko gnać
Nie wiem co robić mam
Czy czekać
Czy stać
Czy w głębi duszy łkać
Miliony myśli setki sytuacji
W środku mgła

Chciałabym uciec
Ja pokaże ci drogę
Chce przebiec skrótem
Ale dziś ci nie pomogę

Wybieram ten numer
Do nikogo nie dzwonie
Słyszę tylko echo
Zasięg nie dociera do mnie