Z żalu co przygniata cię, z czarnej nocy pełnej łez
Nawet z beznadziei złej podniesiesz się
Choćbyś już kamieniem był
Choćbyś zwątpił albo pił
Choćbyś całkiem był na dnie podniesiesz się

Choćbyś wyparł się swych korzeni, bogów swych
Spotkasz ludzi co, pokażą drogę ci

Z głodu który zjada sny, z gęstych obojętnych dni
Nawet z dna, co nie ma dna potrafisz wstać
Choćbyś ogień w sobie zgniótł
Choćbyś zabił w sobie bunt
Jeśli iskrę wiary masz potrafisz wstać

Wznieś serce nad zło
Znajdź drogę przez mrok
Wzleć ptakiem nad mgły
W obłokach mieszka świt
Wznieś serce nad zło

Choćbyś wyparł się swych korzeni, bogów swych
Spotkasz ludzi co, pokażą drogę ci

Wznieś serce nad zło
Znajdź drogę przez mrok
Wzleć ptakiem nad mgły
W obłokach mieszka świt

Wznieś serce nad zło
Znajdź drogę przez mrok
Wzleć ptakiem nad mgły
W obłokach mieszka świt
Wznieś serce nad zło

Wznieś serce nad zło
Znajdź drogę przez mrok
Wzleć ptakiem nad mgły
W obłokach mieszka świt

Wznieś serce nad zło
Znajdź drogę przez mrok
Wzleć ptakiem nad mgły
W obłokach mieszka świt

Wznieś serce nad zło
Znajdź drogę przez mrok
Wzleć ptakiem nad mgły uuuu

Wznieś serce nad zło
Znajdź drogę przez mrok
Wzleć ptakiem nad mgły
W obłokach mieszka świt

Wznieś serce nad zło