ต้นเหตุของความเสียใจ
ก็คือความจริงที่สองเราไม่พูดกัน
ไม่เคยจะมองตากัน
ได้แต่คิดและทำอะไรไปตามต้องการ
โดยไม่สนใคร

ต้นเหตุของรอยน้ำตา
ไม่เคยเยียวยารักษาด้วยความเข้าใจ
มันเป็นเพราะความไม่รู้
ไม่เคยดูให้ลึกลงไปข้างในหัวใจ
ได้แต่ทนเก็บไว้
ผิดอะไรไม่เคยคิดถาม

เมื่อไหร่จะเข้าใจ
เมื่อไหร่จะรักกัน
หากเราทั้งสองไม่ยอมเปิดใจ
ให้คำว่ารักเดินทางมาเจอกัน

เมื่อไหร่จะเข้าใจ
ได้ไหมคนดี
ช่วยพังทลายกำแพงที่มี
ให้ใจของเรามีวันที่ดีที่สวยงาม

ถ้าหากว่าเราพูดกัน
ก็คงไม่ทำให้สองเราต้องร้องไห้
และคงไม่เป็นเช่นนี้
คงจะมีทุกวันที่ดีให้กันและกัน
อยากให้เป็นอย่างนั้น
พอจะทำให้กันได้ไหม

เมื่อไหร่จะเข้าใจ
เมื่อไหร่จะรักกัน
หากเราทั้งสองไม่ยอมเปิดใจ
ให้คำว่ารักเดินทางมาเจอกัน

เมื่อไหร่จะเข้าใจ
ได้ไหมคนดี
ช่วยพังทลายกำแพงที่มี
ให้ใจของเรามีวันที่ดีที่สวยงาม

อยากจะลบลืมภาพเก่าเก่า
อยากจะทำให้เรานั้นเข้าใจกันสักครั้ง โอโฮ้

เมื่อไหร่จะเข้าใจ
เมื่อไหร่จะรักกัน
หากเราทั้งสองไม่ยอมเปิดใจ
ให้คำว่ารักเดินทางมาเจอกัน

เมื่อไหร่จะเข้าใจ
ได้ไหมคนดี
ช่วยพังทลายกำแพงที่มี
ให้ใจของเรามีวันที่ดีที่สวยงาม

เมื่อไหร่จะเข้าใจ
เมื่อไหร่จะรักกัน
หากเราทั้งสองไม่ยอมเปิดใจ
ให้คำว่ารักเดินทางมาเจอกัน

เมื่อไหร่จะเข้าใจ
ได้ไหมคนดี
ช่วยพังทลายกำแพงที่มี
ให้ใจของเรามีวันที่ดีที่สวยงาม ฮู้ฮู