Gökyüzüne zincir vurdular, yıldızları çaldılar
Ellerim kelepçeli, ayaklarım prangalı
Ama sen, sen özgürlüğümün şarkısıydın
Yüksek duvarların ardında bir fısıltıydın
Karanlık hücremin tek penceresiydin
Umutsuzluğun ortasında yeşeren bir çiçektin
Yasaklı kitapların arasında gizli bir şiir
Demir parmaklıkların ardında bir gülüş
Sen, sen benim en güzel isyanımdın
Özgürlüğüm kadar güzelsin
Bu yüzden seviyorum sana mahkumiyeti
Esaretin ortasında yeşeren umut
Sen benim en güzel mahkumiyetimsin
Rüzgarın saçlarına değdiği gibi
Güneşin tenini okşadığı gibi
Sen, sen benim en tatlı yasağımsın
Yalnızlığımın ortasında bir dost
Acılarımın içinde bir teselli
Sen, sen benim en büyük sığınağımsın
Özgürlüğüm kadar güzelsin
Bu yüzden seviyorum sana mahkumiyeti
Esaretin ortasında yeşeren umut
Sen benim en güzel mahkumiyetimsin
Kırık zincirler, yıkık duvarlar
Özgürlüğe açılan bir kapı
Sen, sen benim en güzel zaferimsin