Ut waas 12 oor in venlo ut waor tied um naor hoes te gaon
Toen iemand zei heej loêp es mej ut is heer nog neet gedaon
Ik keek ow aan en ik schrok d'r vaan ik háj ow jaore neet gezeen
Geej waar nog moei net zo moei ás toen gans in ut begin
Op ut kerkplein in November zág ik ow veur den ierste kier
De wind dae weide daor ow hoar en ik zág ut gevaor
Ik zág mien hand al in ow hand en ik docht loêp doer loêp doer
Onderwaeg heb ik meej zelf verteld ut waas ni mier dán un blaad dát velt

Már un blaad det velt en un book giet dicht már wat bleef dát was ow gezicht
Overdaag de zon en snachts de moan ik kos ow oêge neet wirstoan
Ik doch mier aan ow dan aan mejzelf ik doch daage aan en stuk
Wat is dit nou moeîe vrouw dit is weggegoeit geluk

En snachts in bed sloap ik net komde geej op bezeuk beej meej
Mien bed is kalt mien kamer kaal en ik droêm hárd as staal
En geej ziet zacht ás dons ás vacht en ik drej meej um ow hin
En in ow èrm weer ik wèrm en droêm mien moeiste zin

Teveul gedoch te lang gewacht ik ging door op halve kracht
Der bleef niks mier oaver vaan dit schip ut dreef langzaam tot èn stip
Tot èn peuntje aan d'n horizon op enne oceaan zo groêt
Ik heb álles overboart gegoeïd dun háve deen kwam noeit

Ut waar smerges vroeg in Venlo hoêg tied um nao hoes te goan
Geej keek meej aan en ik keek ow aan van kiek os heer now stoan
Ik peek ow hand en ik lachte want ow gezicht en owwe naam
En hoe geej keek ow hoar wegstreek toen de zon aan d'n hiêmel kwaam