ਤੇਰੀ ਝੋਲੀ ਵਿਚ ਇਕ ਚੰਨ ਹੋਊ
ਕੌਈ ਨਵਾ ਜਹਾਨ ਤੇ ਰੰਗ ਹੋਊ
ਤਾਰਿਆਂ ਦੀ ਚੁੰਨੀ ਓੜ ਲਵੀ
ਸੱਜ ਸਵੇਰਨ ਦੀ ਤੈਨੂੰ ਲੋਡ ਨਹੀਂ
ਅੱਸੀ ਮਹੱਲ ਇਸ਼ਕ ਤੇ ਛੱਤ ਬੈਠੇ
ਤੈਨੂੰ ਸੌ ਲਗੇ ਤੂੰ ਢਾਵੇ ਜੇ
ਮੈਂ ਸੋਕੇ ਉਮਰ ਗੁਜ਼ਾਰ ਦਯਾ
ਤੂੰ ਸੁਫ਼ਨਾ ਬਣਕੇ ਆਵੇ ਜੇ
ਮੈਂ ਓਸੇ ਪਲ ਮੱਰ ਜਾਵਾਂਗਾ
ਮੈਨੂੰ ਮਰਕੇ ਤੂੰ ਮਿਲ ਜਾਵੇ ਜੇ

ਤੇਰੇ ਮੂਹਰੇ ਆਕੇ ਖੜਨ ਲਈ
ਹੀਰਾ ਸੱਸੀਆ ਕੰਬਦੀਆਂ ਹੋਣਗੀਆਂ
ਕੌਈ ਦੇਸ਼ ਅਨੋਖਾ ਤੇਰਾ ਨੀਂ
ਜੀਥੇ ਪਰੀਆਂ ਜੰਮਦੀਆਂ ਹੋਣਗੀਆਂ
ਤੇਰਾ ਤਾ ਗੁਲਾਮ ਵੀ ਬੰਨ ਜੁਗਾ
ਹਾਂ ਅੜੀਏ ਮੁੰਡਾ ਨਵਾਬ ਜੇਹਾ
ਤੇਰੀ ਅੰਖ ਬਨਾਰਾਸੀ ਠੱਗ ਵਰਗੀ
ਤੇ ਦਿਲ ਅੰਨ ਵੰਡੇ ਪੰਜਾਬ ਜੇਹਾ
ਜੇ ਮੈਂ ਮੱਰ ਵੀ ਗਿਆ ਤੂੰ ਉੱਠ ਖੱਡ ਜਾਉ
ਕੁੜੇ ਤੂੰ ਬਾਂਹ ਫੜਕੇ ਠਾਵੇ ਜੇ
ਮੈਂ ਸੋਕੇ ਉਮਰ ਗੁਜ਼ਾਰ ਦਯਾ
ਤੂੰ ਸੁਫ਼ਨਾ ਬਣਕੇ ਆਵੇ ਜੇ
ਮੈਂ ਓਸੇ ਪਲ ਮੱਰ ਜਾਵਾਂਗਾ
ਮੈਨੂੰ ਮਰਕੇ ਤੂੰ ਮਿਲ ਜਾਵੇ ਜੇ