Yoruldum evet biraz
Sanırım değil biraz
Yollarım neden çıkmaz
Sözlerim değil mecaz
Konuşsa bu kalp susmaz
Yaralar kabuk tutmaz
Konuşma hayat boğar
Tek nefes ciğer solmaz
İyilikler sana patlar
Arkandan seni boklar
Bakmazdım hiç önüme
Duvara fena toslar
O anda harbi gitti geçmişteki kirli tozlar
Arkanda sadece var birkaç tane harbi dostlar
Kolay değil anla artık omuzlarda bir ton yük
Çıkış yolu yoksa kaçıp kollarımdan kayıp düş
Duman değil konu aldık gözlerime bakıp gül
Olay değil zaten artık kafam yüksek Sefa sür
Sırtlar dostlar beni omuzdaki yükleri
Kapat gözü görme bunu gözümdeki özveri
Vurur ışık bütün gange aydınlatır her yeri
Yansımamız size aratmaz güneşi
Sıkıldım artık hayatımdaki oyunlardan
Karşıma geçip boş konuşan suratlardan
Adım çıkmasın diyen bütün orospulardan
Onca yaptığım iyiliğin sonunda çıkana boklardan
Genç yaşım evet değilim onlardan
İğrenerek çıktım kaltak dolu ortamdan
Patlarsa bir gün belimdeki glock
Yolun sonu demektir hepiniz için bu durak
Ayak süren bir ton dosttan bende sıkıldım da ortam
Harbi boka sararken elindekini döndür ordan
Habersizce küsen dosttan hayır görmedim be ondan
Koşmadım arkasından gitti zaten anlatmadan
Sözlerimden akan kan gözlerinden akan yaş
Arkasında koşan var sandı bence dönme kaç
Dönen bütün oyunları doldu taştı sabır taşı
Görmezden gelsem de olmuyor kaybettin maçı