Απ' την άκρη του πρώτου ποδιού
στη καρδιά της Σαλούγκας εκπέμπω
Τη πόλη απ' τα κάστρα αγναντεύω
παραμιλάω και χορεύω
Δε μπορούν να τους πάρουνε στα σοβαρά και δε φταίει το τέμπο
Έχουν πρότυπο την carbi b και δε ξέρουν τη Σοφία Βέμπο
Από το πρώτο μου χτύπο από το πρώτο μου χτύπο
Δε γινότανε να τ' αποφύγω το πεπρωμένο μου είναι το hip hop
Σε καμία αγέλη εν τέλει μόνο στον εαυτό μου ανήκω
Μοναχικότητα σημαίνει δύναμη να τον φοβάσαι το λύκο
Μόλις μπήκα στα 30 και οι φίλοι μου φωνάζουν άιντα
Ήρθε η ώρα να δείξεις σε όλη τη χώρα αυτό που γνωρίζαμε πάντα
Είμαι ένας μα κάνω για μπάντα
Εγώ ραπ κάνω όχι κουμάντα
Δε θέλω μεγάλα λόγια να μου λες μου τα είπαν πολλές απλά κάντα
Περίμενες να πω πολλά αλλά μόνο ένα "μπράβο" σου είπα
Γιατί είναι κατόρθωμα όντως να χάσεις την εμπιστοσύνη που σου είχα
Είμαι κατά της βίας μα θα σου κόψω τα χέρια όχι μόνο το βήχα
Αν πειράξεις από αυτή που αγαπώ έστω και μία της τρίχα
Τα χρόνια μου είναι γαλόνια
Δε ψάχνω καμιά συμπόνοια
καμιά συμπόνια
Όσοι ρωτάτε αν αξίζει βάλτε κι ακούστε ξανά το μπαλόνια
Αυτή η χώρα μας τρώει τα πιο ωραία μας χρόνια
Μα δε πέφτουμε αντέχουμε είναι μαθημένα τα βουνά στα χιόνια
Πως να λυθώ βρίσκω τοίχο έχουνε συνηθίσει στο ρηχό
Λες δε πείθω μα αντιτίθομαι σ' αυτό που λες άκου λίγο το στίχο
Κι αφού κι εγώ κρίνω τους άλλους θα ρθει κι η σειρά μου να κρίθω
Μα όποιος είναι πιο άληθινος από μένα πρώτος να ρίξει το λίθο
Σκέφτομαι τ' αβέβαιο μέλλον που έχω και κάνω ανήσυχο ύπνο
Μα σηκώνομαι πιο ανθεκτικός κάθε φορά που στο πάτωμα κάτω με ρίχνω
Θες να σου πω για το τέλος
Θα φοβάμαι μα δε θα το δείχνω
Πριν να φύγω θα αφήσω το πιο όμορφο άσμα μου θα τραγουδώ σα τον κύκνο
Κοιτάς μόνο να πάρεις τα φράγκα πώς να βγάλουμε καλό κομμάτι?
Πως να κάνουμε τέχνη δε με βλέπεις σαν καλλιτέχνη αλλά ως πελάτη
Απ' το τίποτα έκανα κάτι
Μετατρέπω σε φλόγα τη στάχτη
Είμαι master όπως ο Itachi
Έχω sharingan στο τρίτο μου μάτι!
Δεν έχω ανάγκη να δείξω κοσμήματα μέσα στα κλιπ μου ούτε κώλους
Αν μ' ένοιαζε η προσοχή σου μονάχα
θα έκανα τα ίδια με όλους
Σκέφτομαι τι λέω λες κι έχει βαρύτητα για να αντιστρέψει τους πόλους
Αυτό που ακούς είναι συμφωνία μ' αρχάγγελους όχι διαβόλους
Όταν μονάχος θα μείνεις και ανεξάρτητος γίνεις
Όταν προτιμάς να μη φας για αυτό που αγαπάς κι αίμα θα φτύνεις
Τότε να 'ρθεις να με κρίνεις
Μέχρι τότε δε θα με συγκρίνεις
Μέχρι τότε το στόμα θα κλείνεις και συμβουλές σε μένα δε θα δίνεις
Δε φυσάει ο άνεμος πρίμα μα δε με τρομάζει το κύμα
Κι είμ' ακόμα στη πρώτη στροφή η τροφή να τραφεί το μυαλό μου ειν η ρίμα
Να τ' αφήσω τώρα θα 'ταν κρίμα
Είμαι πριν να πετύχω ένα βήμα
Την ψυχή μου έχω επενδύσει σ' αυτό και αυτό δε μετριέται με χρήμα