ਮੇਰੇ ਵੀ ਹੋ ਦਿਲ ਦੇ ਓ ਟੁਕਡੇ ਗਏ
ਝੋਲੀ ਵਿਚ ਮੇਰੀ ਲਖਾਂ ਦੁਖਦੇ ਪਏ
ਮੈਂ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਧੋਖੇ ਬੇਵਜਾਹ ਹੁੰਦੇ ਨੇ
ਮੈਂ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਧੋਖੇ ਬੇਵਜਾਹ ਹੁੰਦੇ ਨੇ
ਉਦਾਸੀ ਨੂ ਮੈਂ ਪਿਹਲਾ ਕਦੇ ਮਿਲੇਯਾ ਨਹੀ

ਮੈਂ ਸੁਨੇਯਾ ਸੀ ਲੋਗ ਬੇਵਫਾ ਹੁੰਦੇ ਨੇ
ਮੈਂ ਤੈਨੂ ਕਦੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚ ਗਿਨੇਯਾ ਨਹੀ
ਮੈਂ ਸੁਨੇਯਾ ਸੀ ਲੋਗ ਬੇਵਫਾ ਹੁੰਦੇ ਨੇ
ਮੈਂ ਤੈਨੂ ਕਦੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚ ਗਿਨੇਯਾ ਨਹੀ

ਕੋਸੀਸ਼ ਕਰਾਂਗੀ ਅੱਸੀ ਵਖ ਹੋਈਏ ਨਾ
ਛੱਡਣਾ ਏ ਜੇ ਤੂ ਓ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਮਰਜ਼ੀ
ਨਫਰਤ ਵੇ ਤੂ ਸਚੀ ਮੁਚੀ ਕਰਦਾ
ਅੱਜ ਕਲ ਪ੍ਯਾਰ ਤੇਰਾ ਹੋਇਆ ਫਰਜ਼ੀ

ਹੁੰਦੇ ਓਹੀ ਨੇ ਤਬਾਹ ਜੋ ਬੇਗੁਨਾਹ ਹੁੰਦੇ ਨੇ
ਹੁੰਦੇ ਓਹੀ ਨੇ ਤਬਾਹ ਜੋ ਬੇਗੁਨਾਹ ਹੁੰਦੇ ਨੇ
ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਰੋਣੇ ਮੈਂ ਕਦੇ ਸੁਨੇਯਾ ਨਹੀ

ਮੈਂ ਸੁਨੇਯਾ ਸੀ ਲੋਗ ਬੇਵਫਾ ਹੁੰਦੇ ਨੇ
ਮੈਂ ਤੈਨੂ ਕਦੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚ ਗਿਨੇਯਾ ਨਹੀ
ਮੈਂ ਸੁਨੇਯਾ ਸੀ ਲੋਗ ਬੇਵਫਾ ਹੁੰਦੇ ਨੇ
ਮੈਂ ਤੈਨੂ ਕਦੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚ ਗਿਨੇਯਾ ਨਹੀ

ਤੇਰੀ ਖੁਸ਼ੀ ਵਿਚ ਮੇਰੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇਖੀ ਮੈਂ
ਇਸ਼ਕ਼ੇ ਦੇ ਰਾਹੀ ਮੈਂ ਤਾਂ ਰੰਗ ਭਰਦੀ
ਨਵੀ ਦੀ ਤੂ ਜਿਵੇਈਂ ਰੁਖਾ ਰੁਖਾ ਬੋਲਦਾ
ਮੈਨੂ ਕਰੇਗੀ ਬੇਰੰਗ ਤੇਰੀ ਖੁਦ ਗਰਜ਼ੀ

ਵੇ ਕਿ ਹੋਯੀ ਏ ਖਤਾ, ਐਨੀ ਦੇਵੇ ਜੋ ਸਜ਼ਾ
ਵੇ ਕਿ ਹੋਯੀ ਏ ਖਤਾ, ਐਨੀ ਦੇਵੇ ਜੋ ਸਜ਼ਾ
ਪੁਛਹਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮੈਨੂ ਕਦੇ ਮਿਲੇਯਾ ਨਹੀ

ਮੈਂ ਸੁਨੇਯਾ ਸੀ ਲੋਗ ਬੇਵਫਾ ਹੁੰਦੇ ਨੇ
ਮੈਂ ਤੈਨੂ ਕਦੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚ ਗਿਨੇਯਾ ਨਹੀ
ਮੈਂ ਸੁਨੇਯਾ ਸੀ ਲੋਗ ਬੇਵਫਾ ਹੁੰਦੇ ਨੇ
ਮੈਂ ਤੈਨੂ ਕਦੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚ ਗਿਨੇਯਾ ਨਹੀ
ਮੈਂ ਸੁਨੇਯਾ ਸੀ ਲੋਗ ਬੇਵਫਾ ਹੁੰਦੇ ਨੇ
ਮੈਂ ਤੈਨੂ ਕਦੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚ ਗਿਨੇਯਾ ਨਹੀ