ต่างวิงวอนอ้อนรักพรอดพร่ำ
รักแสนหวานฉ่ำที่จูบมัดจำตลอดทั้งคืน
กอดนวลไว้แนบกายฝังใจระรื่น
ไออกอุ่นหนุนรักชื่น พี่กอดขวัญยืนไม่จางห่างน้อง

จะมีใครที่ไหนกันเล่าสวยงามเกินเจ้า
พี่เฝ้าเล้าโลมโฉมนิ่มเนื้อทอง
สุดจะสรรเนินถันเจ้างามขาวผ่อง
ดังหนึ่งพิมพ์ยามยิ้มมองสวาทรักปองน้องนางน่าชม

จวนแจ้งแล้วหนา
เดือนตกจะลับตานกกาต่างกู่หาคู่ภิรมย์
นกกู่พี่กอดเจ้าไว้มิให้ระทม
สองเราต่างเฝ้าเชยชมจนสิ้นแสงโคมแห่งจันทร์

พี่ต้องลาก่อนฟ้าสว่าง
น้องนวลแนบนางเฝ้าจูบสองปรางเพื่อฝากสัมพันธ์
แต่คืนนี้พี่ไปอย่าได้ไหวหวั่น
คืนใหม่เราค่อยพบกันเพื่อสร้างวิมานฉิมพลีที่คอย

พี่ต้องลาก่อนฟ้าสว่าง
น้องนวลแนบนางเฝ้าจูบสองปรางเพื่อฝากสัมพันธ์
แต่คืนนี้พี่ไปอย่าได้ไหวหวั่น
คืนใหม่เราค่อยพบกันเพื่อสร้างวิมานฉิมพลีที่คอย