เธอกลับมาหา เธอกลับมาหาฉัน
ในคืนที่แสนเงียบงัน
ไม่มีแม้แสงไฟ จะส่องให้ผู้ใด
เห็นเธอ

เสียงของเธอยังอยู่ในความคิด
ที่ฉันยังคงคุ้นเคย
แต่ไม่มีเธอ

เธอกลับมาหา เธอกลับมาหาฉัน
ในคืนที่เเสนงดงาม
ไม่มีแม้แสงไฟ จะส่องให้ผู้ใด
เห็นเธอ

เสียงของเธอยังอยู่ในความคิด
ที่ฉันยังคงคุ้นเคย แต่ไม่มีเธอ

เธอตายด้วยน้ำมือ ของเธอ
กระจกบานนั้นที่ฉันยังคงเก็บไว้
ตะวันที่คอยส่องฟ้า กลับกลายเป็นแค่แสงนิทรา
ที่ไม่มีวัน กลับมาสดใส

ในวันนี้ ฉันต้องเดียวดาย
เพราะเธอนั้นตาย จากไป จากฉัน
ในวันพรุ่งนี้ ฉันต้องเดียวดาย
ไม่มีแม้แสงไฟ

เธอกลับมาหา เธอกลับมาหาฉัน
ในคืนที่เเสนงดงาม
ไม่มีแม้แสงไฟ จะส่องให้ผู้ใด
เห็นเธอ

เสียงของเธอยังอยู่ในความคิด
ที่ฉันยังคงคุ้นเคย แต่ไม่มีเธอ

เธอตายด้วยน้ำมือของเธอ
กระจกบานนั้นที่ฉันยังคงเก็บไว้

ตะวันที่เคยส่องฟ้า กลับกลายเป็นแค่แสงนิทรา
ที่ไม่มีวัน กลับมาสดใส

ในวันนี้ ฉันต้องเดียวดาย
เพราะเธอนั้นตาย จากไป จากฉัน
รอเธอตรงนี้ ฉันต้องเดียวดาย
ไม่มีแม้แสงไฟ

ในวันนี้ ฉันต้องเดียวดาย
เพราะเธอนั้นตาย จากไป จากฉัน
รอเธอตรงนี้ ฉันต้องเดียวดาย
ไม่มีแม้แสงไฟ

ในวันนี้ ฉันต้องเดียวดาย
เพราะเธอนั้นตาย จากไป จากฉัน
รอเธอตรงนี้ ฉันต้องเดียวดาย
ไม่มีแม้แสงไฟ

โอ้ ฉันรอเธอนานเเค่ไหน
โอ้ ฉันคิดถึงเธอเเค่ไหน

เเต่ถึงจะยังไง
สุดท้ายเธอต้องไป
เเต่ฉันก็จะรอ

เรานั้นต่างรู้ดี ว่าจบไปเเล้ว
เเต่สิ่งที่เหลือความทรงจำ ที่ยังคงอยู่
หากสิ่งที่เหลือในความทรงจำ คือเธอกับฉัน
กลับกลายเป็นฝันที่สลายไป ไม่มีเธออยู่

ขอให้เราไม่ห่างกัน
ขอให้เธออยู่ในนั้น
ขอให้เธอไม่อยู่ลำพัง

ขอให้เธออยู่กับฉัน
ขอให้เธออยู่ในนั้น
ขอให้เธอไม่อยู่คนเดียว

เรานั้นต่างรู้ดี ว่าจบไปเเล้ว
เเต่สิ่งที่เหลือคือความทรงจำ ที่ยังคงอยู่
หากสิ่งที่เหลือในความทรงจำ คือเธอกับฉัน
กลับกลายเป็นฝันที่สลายไป ไม่มีเธออยู่

โอ้ ฉันรอต่อไปไม่ไม่ไหว
โอ้ ฉันคิดถึงเธอไม่ไหว
ขอ ให้เธอได้อยู่ข้างใน
เเม้ ว่าเธอจะจากฉันไป

ขอให้เราไม่ห่างกัน
ขอให้เธออยู่ในนั้น
ขอให้เธอไม่อยู่ลำพัง

ขอให้เธออยู่กับฉัน
ขอให้เธออยู่ในนั้น
ขอให้เธอไม่อยู่คนเดียว

(ขอ ให้เธอได้อยู่ข้างใน)
(เเม้ ว่าเธอจะจากฉันไป)