Kaçşam bile kendime gelemem
Yeniden yeni bir yol çizemem
Denesem bile yine yenilen ben
Yine ben yine peşimde gölgem

Kaçşam bile kendime gelemem
Yeniden yeni bir yol çizemem
Denesem bile yine yenilen ben
Yine ben yine peşimde gölgem

Yine çöktü gece
Kapandı gökyüzü üstüme
Düşlere girdim bu gece
Mırıldan beni sessizce
Gece yarısı kuşlar derin uykuda

Ben uyudum sandığımda
Kapadım gözlerimi
Tutamadım verdiğim sözleri

Ahh yağmur
Savurur, dört yana beni
Unuttuğum bir rüya gibi

Karaladığım şiirler değil kendime

Kızım olursa ona hediye
Bir tek isteğim
Göğe baksın
Annen gibi gözlerin

Kaçşam bile kendime gelemem
Yeniden yeni bir yol çizemem
Denesem bile yine yenilen ben
Yine ben yine peşimde gölgem

Kaçşam bile kendime gelemem
Yeniden yeni bir yol çizemem
Denesem bile yine yenilen ben
Yine ben yine peşimde gölgem

Yaşamak upuzun bir yol gibi
Bitirmeden bitebildiğin
Uğruna çok şey yitirdğin
Bu yolda yeniden dirildiğin

Kendime çizdiğim çember içinde
Giremedi menfaat peşine düşenler
Kuş uçtu, soğuk vurdu çiçeğimi
O gördü hayat gerçeğini

Buruştup attığım tüm kağıtlara sor
Gelmeyen düşlerimi
Acemi şairin
Görmediği denizlere özlemi

Bir gemiye bindim bir gece
Üstü kalsın hadi biletçiye
Cam kenarında yine yerim
Bu kez şiirler arasında bi seyahatteyim

Kaçşam bile kendime gelemem
Yeniden yeni bir yol çizemem
Denesem bile yine yenilen ben
Yine ben yine peşimde gölgem

Kaçşam bile kendime gelemem
Yeniden yeni bir yol çizemem
Denesem bile yine yenilen ben
Yine ben yine peşimde gölgem