Prężysz się i puszysz
Dumnie niczym paw
Zamiast w końcu się nauczyć
Tych najprostszych prawd
Ty tylko prezentujesz pióra

A pod pancerzem, o który tak dbasz
Poza magmą pięknych barw
Pozostaje tylko skóra

Znowu jesteś sam
Wśród nich wszystkich
Znowu jesteś sam
W ławicy pustych słów
Tych bez pokrycia braw
Popatrz dobrze
Znowu jesteś sam
Sam

Znów udajesz, że ich słuchasz
W tym origami kłamstw
Rośnie wszechobecna dziura
Musisz to zrozumieć sam
Lustra nie oszukasz

I znów uderzasz w ten wielki mur
Chociaż doskonale wiesz
Tu się liczy twarda skóra

Znowu jesteś sam
Wśród nich wszystkich
Znowu jesteś sam
W ławicy pustych słów
Tych bez pokrycia braw
Popatrz dobrze
Znowu jesteś sam
Sam
Sam
Sam