Dışarıda fırtına kopsa da
Dünya üstüme yıkılsa da
Kendime inancım var içimde
Yıkılmam asla bu çemberde

Bazen yalnızım gibi gelir
Ama kalbimde bir ses yükselir

Kendime inanmaktan başka
Hiç kimseye ihtiyacım yok
Dünyaya karşı durduğumda
İçimde bir güç var beni ayakta tutan

Gözlerimde bir umut parlıyor
Her engel beni daha da büyütüyor
Ne olursa olsun pes etmem
Kendi yolumda hep ilerlerim

Bazen yorulurum belki de
Ama içimdeki güç yetmez mi hiç?

Kendime inanmaktan başka
Hiç kimseye ihtiyacım yok
Dünyaya karşı durduğumda
İçimde bir güç var beni ayakta tutan

Kendi gölgemde kaybolsam bile
İçimdeki ışıkla bulurum yine
Kimseye ihtiyacım yok
Bu yol benim yalnız da olsa

Kendime inanmaktan başka
Hiç kimseye ihtiyacım yok
Dünyaya karşı durduğumda
İçimde bir güç var beni ayakta tutan